شعر ناب

🍃🌸🍃💖🍃🌸🍃💖🍃🌸🍃💖🍃🌸ا

تا نگاهی بر سطور شعر ناب انداختیم
چنگ در زلف پریشان رباب انداختیم
با نوایی شور را در پرده های ساز خویش
اوج بخشیده به دلها انقلاب انداختیم
ساقی سیمین ذقن بود ومن مست خراب
ماجرا آن شب بزیر ماهتاب انداختیم
نغمه و شعر و غزل بود و شراب ناب نیز
زلف شب را با صراحی پیچ و تاب انداختیم
مجلسی شاهانه در زیر چراخ ماهتاب
آتشی از عشق بر اشک کباب انداختیم
با شرو شوری که آنشب اتفاق افتاد نیز
در نهاد دنیی دون اضطراب انداختیم
صبح میشد هر دوی ما زلف شب را پاسدار
لاجرم پیمانه ای با آفتاب انداختیم
با صبوحی هم نشد ازسر خمار دوش لیک
کشتی پیمانه در شط شراب انداختیم
سلک درویشی ، کله داری نیارد پیش هم
از سر خود نخوت وشر چون حباب انداختیم
یاد باد آنشب که زیر آسمان بودیم جفت
خوشه پروین را چیده شراب انداختیم
قصه عشاق را  ره نیست با سودای ما
 در بساط عاشقان ما انقلاب انداختیم
قلب ما با گوهری افزون زجان آمیخت تا
ظن ووسواسی بجان شیخ و شاب انداختیم
"رافض" از دری کشان بودیم و صافی داد پیر
مرشد میخانه  بر رای صواب انداختیم

🍃🌸🍃💖🍃🌸🍃💖🍃🌸🍃💖🍃🌸