شاهد شب

دی شب به سکوت شاهد شب بودم
در عین ترانه    دست بر لب بودم
در گرمی رقص قلم ذوق بیان
در مجمر جان به سایه در تب بودم
اندام شب وکنج لب وچشم اسیر
بی گانه زجان به نیش عقرب بودم
دست شب وزلف ماه وپیراهن او
مستانه به صید دانه درشب بودم
درکاوش چشم دل واین جان اسیر
در عمق وجود سمت مطلب بودم
تا تیشه به ریشه ام شود وجانم زد
فرهادتراز تیشه ودر سب بودم