اصرار بیجا

میگویی دوستت دارم ومصرانه  تقاضای علاقه مندی میکنی ،من اما میگویم ب شرطها وشروطها   ومن شروطها :بایداز من متنفر شوی.   اگر این بار خودخواهیت را کنار بگذاری ،وباتمام غرورت این جمله را بخوانی ، درمیابی ک ما در مفهوم دوست داشتن هم باهم تفاهم نداریم حال تصمیم باخود تواست،اگر همچنان مانند قبل احساس من نسبت ب خودت را نادیده  بگیری ،چیزی جز نفرت از من انتظار نداشتهباش واگر هم دوست داری مرادلشادکنی ،غم روزگار را برای خودخریده ای، آری حالا نوبت توست تاوان دهی ،امادراین بین آنزمان ک  عرصه از هر طرف  تنگ شد تا آنجا ک توراتوان تحمل نبودب نهایت بدحالی   خواهی رسید،درست دراین زمان است که دردلت بذرهای نفرت از من جوانه میزنذبعدازاین حال خراب شاید اقرارکنی ک تمام این مدت اشتباه کرده ای اما بدان ک من خیلی قبلتر از تو متوجه اشتباهت شده بودم اماتو ب حرف هاورفتارهایم  اهمیتی ندادی واین دقیقا همان اشتباه توبود.