حدیث درد...

زفراق چند گویم که حدیث درد باشد


چه بگویم از هوایی که همیشه سردباشد


تب عشق رفته بالا و کم است تاب عاشق





درود برادربزرگوارم
غزل زیبایی بود
خیلی خوب شروع کردید
فقط انگاروزنش روان نبود اون جورکه باید
یاشایدهم بد خوندم
موفق باشید

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود

تا نیایی راحت جان در برم
ترک می کی می کند دل با غمت
(ع.و)

سلام و عرض ادب

سروده ای بسیار زیبا از محضرتان خواندم

درود بر شما بزرگوار

همیشه باشید و بسرایید

درود بر شما بزرگوار

قلمتان توانا

درود برشما
جناب صادقی عزیز

درود بر عزیز بزرگوارم جناب صادقی
سروده ای زیبا و دلنشین بود
سلامت و پیروز باشید

درود بر شما بزرگوار
غزلی زیباست

درود و سلام جناب صادقی عزیز
قافیه ی مشکل ، وزن دوری مشکل تر ، استفاده ی مطلوب از ابدال ، غنی از معنی و ...
دستاورد غزل عرفانی شماست .
هر چند به احتمال زیاد به مذاق امروزی ها خوش نیاید !
در اوزان منحصر به فرد بسیار موفق کار می کنید .
عزت زیاد

جناب آقای صادقی عزیز، سلام علیکم.
.............................................................
به کنارهم نشستن، نوشته شد به برگی
همه خاطرات تنها، کلماتِ فرد باشد
.........................................................
غزلِ بسیار زیبایی ست بازبانِ مخصوص به خودتان....باتمام توصیفاتی جناب سلیمی موافقم........گرچه مطمئّم......(متاع کفرودین، بی مشتری نیست)....ومتاعِ شما.....همه دین ست وعرفانِ ناب......
دستمریزاد بزرگوار.....

سلام
حق با شماست
سخت خوانده شد برای من ولی در وزن عالی بود.

سلام جناب صادقی عزیز
زیبا بود و قشنگ
مخصوصا ابتدای شعر که امروزی تر و باب دل ماست
هوای همیشه سرد و تب عشق رفته بالا

درود ؛ بسیار جالب ودلنواز است