یاد آر

درود بر شما
درود بر شما
زیبا بود و زیبا
این قالب شعر یکی از مشکل ترین قالبهای شعری است که استاد میطلبد برای سرودن
و در این سروده به حق که حق عطا شد
عزیز باشید

به نام خدا

درود بر دوستان و اساتید ارجمندی که برای خواندن دل نوشته های من وقت می گذارند و با لطف خویش می نوازند این کودک نوپای دبستان ادب را. تشویق شما بزرگواران باعث دلگرمی من و ادامه کارم می شود.

چند کلامی را که ملاحظه فرمودید، واکنش فرد ناتوان و الکنی چون من، به شکسته شدن دل عزیزی، توسط دوستانی مشترک بود.
نمی دانم در آن حس و حال چرا یاد مسمط استاد دهخدا افتادم. اما بعد از چند بار خواندن آن، با مدد از آن بزرگ مرد و با گام هایی لرزان، مسیری را رفتم که اعتراضی بکنم به نازک دلانی که سر گرانی و سنگ دلی می کنند و گاه برای هیچ، دلی را می آزارند. امیدوارم که خیلی بد از آب در نیامده باشد.
در ابیات آخر به نام آن دوست عزیز اشاره کرده بودم که کلماتی دیگر را جایگزین آنها کردم.
💐💐🌿💐🌿💐🌿💐🌿💐🌿
قبلا هم در سایت اعلام کرده ام، من به عنوان یک آدم معمولی و نه یک شاعر، می نویسم. چرا که بعد از گذشت دو سالی که تقریبا به صورت جدی، تلاش میکنم تا آن چه در دلم می جوشد را بر کاغذ بیاورم، هر روز خودم را ناتوان تر از قبل می بینم و بهتر و بیشتر می فهمم که در آسمانی که اخترانی تابناک و جهانی دارد، حتی ذره ی غبار ناچیزی هم نیستم. اما با همه ناتوانی، دوست دارم که بنویسم.
برای همین، باز هم از همه بزرگواران و اساتیدی که می خوانند نوشته هایم را، تقاضا می کنم که به مهر بگیرند دست این کودک نوپای دبستان ادب را. و به مسیر درست راهنماییم کنند، شاید که « شیوه ی راه رفتن بیاموزم»
به عنوان بهترین هدیه برای من، آنجا که لغزش ها و خطاهای را می بینند، سخاوت مندانه گوشزد کنند و راه درست را نشانم بدهند، که عمری غلام درگاهشان خواهم بود.
💐💐🌿💐🌿💐🌿💐🌿💐🌿
به درازا کشید سخن،
لبّ کلام این که:
ز یاران، چشمِ یاری و کمک دارم
خدا خیرتان بدهد

با سپاس
سلیمانی مقدم