زبان زنده ی عشق

درود!یکی ازویژگی های یک شعر خوب این است که مخاطب،رغبت به خواندن آن شعر داشته باشد وخواندن آن، درمخاطب تاثیر عاطفی بگذارد.این شعر این خصوصیت را داردودراین ویژگی موفق بوده است.اما یک نکته فنی وخاص،همان طور که می دانیم،قافیه،واژه های آهنگین غیر تکراری است که درپایان بیت هایا مصرع هامی آیندکه حرف یا حروفی مشترک داشته باشند. یعنی قافیه نباید تکراری باشد.ولی دراین شعر،قافیه در چهار بیت تکراری است،به حرو ف قافیه دقت بفرمایید: مرد+انه/شاه+آنه/مست+آنه/مرد+آنه ...می بینیم که قافیه دراین چهار مصراع تکراری است.به اصطلاح یکی از موارد شایگان است.شایگان هم،اشکال قافیه است. باپوزش از بانوی واژها. پیروز باشید.

گرچه مردی ازمدافتاده است اما من زنم
شانه ات رامحکم ومردانه می خواهد دلم!
(مضمون بسيار زيباودلنشين لذت بردم.اين تك بيت تقديم به بانوي واژه ها.
گر به پايان مي رسيد اين شعرتان بي شايگان
مي كشيداز فرّ وزيبايي مكان تا آسمان)

درود بر بانوی واژه ها
غزل زیبایی بود تذکر جناب صفادل به جاست
شاهانه با مردانه قافیه نیست
شاه مرد بعد از حروف الحاقی انه
این بیت را دوست داشتم گرچه مصرع دوم می توانست محکم تر باشد
بستر بی عشق وکابوس هوس را خط بزن


شوراحساس تورا جانانه می خواهد دلم

درود...به نوبه ی خود محظوظ شدم....البته استفاده از قافیه ی شایگان در غزل دو بار که باشد اشکالی ندارد

سلامی مجدد
خواستم نقد نکنم ..اما به نظر دوست عزیزم جناب سلیمی ( بده و بستان اطلاعات و دانسته ها از هر مطلب دیگری کارسازتر است . ))..احترام میگذارم
*********************************
از لحاظ قافیه این غزل زیبا بدون ایراد میباشد ............به چند دلیل...

1-گاهی مصراع اول یا دوم مطلع شعر، بسیار زیباست و اگر آنرا در مقطع تکرار کنند به زیبایی کلام می افزاید و سخن دارای حسن ختام می گردد.
این عمل را در اصطلاح بدیع "ردالمطلع" می گویند. .....
2-در قافیه اصل کلمه مهم میباشد.(در اینجا اصل کلمه صفت نسبی است)
یعنی شاهانه (همچون شاه )..مردانه(خاص مردان)...مستانه(منسوب به مست)
یعنی در معنی فرق میکنند............................
3-در یک غزل هشت بیتی (شش دانگ)تکرار عین قافیه دوبار بلامانع است
چه برسد به قافیه صحیح...
4-نظر جناب حکیم بسیار بجاست..((ایطای خفی))
5- ودر اخر نمونه ای کاملا مشابه..جهت اتمام حجت عرض میشود...
*********************************

در سراپرده جان خلوت ((جانانه ))خوش است
آنچنان گنج خوشى در دل ويرانه خوش است
رند سرمست بجو زاهد مخمور بمان
عاقلى را چه کنى عاشق ديوانه خوش است
جنتى راکه در آن دوست نيابى سهل است
يار اگر دست دهد گوشه کاشانه خوش است
گفته عاشق سرمست بخوان مستانه
زانکه در مجلس ما گفته ((مستانه)) خوش است
قدمى نه نفسى صحبت ما را درياب
بى تکلف بر ما صحبت ((جانانه ))خوش است
هرکه درويش بود ميل به شاهى نکند
دل درويش به آن همت (((شاهانه )))))خوش است
نعمت الله بدست آر که سرمست خوشى است
زانکه اين سيد مستانه((مردانه ))خوش است................((شاه نعمت))
مرحمت شما زیاد ./