فاصله

رفتی و در دل من ، غربت این فاصله هاست
دل حسرت کش من مست می خاطره هاست
کاروان رفت و شب هجرت تو ، سایه گرفت
صبح امید من از ، رجعت این قافله هاست
رفتن ات ، مهر سکوتی به لبم در دل شب
چه غمی خفته پس نغمه این زنجره هاست
یاد چشمان تو شد همچو دریچه ، به شبم
ظلمت خانه من روشن از این پنجره هاست
اشک چشم من و تو ،  راوی افسانه ماست
سر هر کوی و گذر ، صحبت این غمزده هاست
فاضل از سینه سوزان من زار، چه زیبا بسرود 
که چو من هم دل او ، شاعر این عاطفه هاست
بی قرار توام و ، در دل تنگ ام گله هاست
اه ، بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

Zaniyar