در بغداد

ابونواس اهوازی کیست؟(برگرفته از سایت ویکی پدیا)
حسن بن هانی حَکَمی شناخته‌شده به ابونُواس اهوازی (۱۳۳-۱۹۶ هجری قمری در اهواز ، ۷۵۰-۸۱۰ میلادی) معروف به ابونواس،شاعر عرب زبان اهوازی بود. ابونواس از بزرگان شعر عاشقانه عرب بود. از او بعنوان یکی از بزرگترین شاعران کلاسیک عربی نام می‌برند. او استاد تمامی شاخه‌های شعر عربی زمان خویش شده بود، اما شهرتش بیشتر به خاطر تصنیف‌های باده‌گساری و ستایش شراب و شعرهایش در مورد شاهد بازی. از ابونواس در روایتهای فولکلور نیز یاد شده و یکی از شخصیتهای کتاب هزار و یک شب نیز هست.
زیاده‌روی او در خوش‌گذرانی و آوردن شعرهایی در وصف آن سبب شد که وی را شاعرالخمره لقب دهند. دیوان شعرهایش امروزه در دست است و چندین بار در مصر به چاپ رسیده‌است. وی باورهای شعوبی داشت و به برمکیان نزدیک بود.
پدر ابونواس، هانی عرب‌تبار و از سربازان سپاه مروان دوم آخرین خلیفهٔ اموی و مادر ایرانی‌اش، گُلبان از پارسیانِ زاگرس‌نشین بود. گفته می‌شود مادرش بافنده بود. در مورد تاریخ زایش او اختلاف نظر وجود دارد، سال تولد او را از ۱۳۰ تا ۱۴۵ هجری قمری (۷۴۷ تا ۷۶۲ میلادی) نوشته‌اند. نام اصلی او «الحسن بن هانی الحکمی» و ابونواس نام مستعارش بود. موهایی مجعد و مشکی داشت.
هنگامی که ابونواس در کودکی پدرش را از دست داد، پس از ازدواج مادرش به بصره رفت و شاگرد عطاری ایرانی‌تبار شد. او شیفتهٔ شعر ابن حباب بود و سرانجام او را یافت و شاگردی او را پذیرفت. ابن حباب بسیار او را دوست می‌داشت و در هر نشستی، سخن خود را با غزلی از این نوجوان ایرانی آغاز می‌کرد. پس از چند سال ابونواس در مکتب‌خانه‌های محمد بن ادریس شافعی، احمد بن حنبل، محمد بن جعفر غندریه و خلف احمد حاضر شد. همچنین بر اساس یک روایت او به مدت یک سال در میان اعراب بادیه نشین زندگی کرد تا شناختش از زبان عربی خالص، کامل شود.
ابونواس در زمره یکی از بزرگان ادبیات کلاسیک عربی به شمار می‌رود. او تاثیر زیادی بر نویسندگان و شاعران پس از خود از جمله منوچهری دامغانی داشت. گفته می‌شود او از راه شعر، نزدیک به پانصد واژه فارسی را به زیان عربی وارد کرده است.شعر زی نمونه ای از آثار اوست :
دَع ِ الرسم الذی دُثرا
یُقاسی الرَیحَ والمطرا
و کُن رجلاً اَضاعَ العُم...ر ِ فی اللذات والخطرا
یُرینا صفحتی قمر ٍیَفوقُ سناهما القمرا
یُزیدُک وِجهُهُ حُسناًاذا ما زِدتَهُ نظرا
ترجمه: رسمی را که در گذر و زمان نابود شده و باد و باران به باد فناد داده، رها کن. و از آنان باش که زندگی را در لذت‌ها و خطرات می‌گذرانند. [آن مرد] چهرهٔ ماه‌گونش را به ما می‌نمایاند که از ماه پرفروغ‌تر است و رویش زیباتر می‌شود وقتی بیشتر نگاهش می‌کنی.

ناشر : وب سایت شعرناب .::.
اثری از شاعر گرانقدر سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق) (شنبه ۳ تير ۱۳۹۱ ۲۰:۲۲)

تمامی حقوق این اثر برای ناشر محفوظ است.استفاده با ذکر نام ناشر و پدیدآورنده بلامانع است.

درود استادعزیزبزرگوارم
شعری زیبا بود
ودراندیشه ومعنا استوار

اشاره ای زیبا داشتید به وحشت ورعبی که داعش وظالمان بی دین در کشورهمسایه مون براه انداختند ومخاطب رو به تفکر وتعمق وا می داره
وقتی می گید حتی پرندگان هم ازترس داعش آواز نمی خوانند درواقع به عمق فاجعه اشاره داشتید
اما اجازه بدید برعکس همیشه
کمی ازش ایرادهم بگیرم
اگرچه که افراغ اندیشه بود وافراغ اندیشه بر معنا واندیشه بیشتر تاکید دارد واصل درواقع تفکر والای پشت شعره
ولی همیشه اشعارشما تصاویرش هم زیبا بود ودرواقع ارایه های ادبی درش قوی تربود
و به نظرمن این شعرتون درلفظ و تصویرسازی به اقتداردیگر اشعارتون نبود واگردرواقع این کلمات راکنارهم به صورت فشرده بگذاریم
بیشترشبیه یک جمله ی اخباری بود
به این صورت
در بغداد وقتی شعرهای ابو نواس را کناردجله پنهانی می خوانند!از ترس داعش حتی پرنده هاهم آوازنمی خوانند.
اگرکمی مثل همیشه درپرده تر می گفتید منظورتونو وکمی شاخ وبالش می دادید ازنظر ظاهری وساختاری
بهترهم میشد مثل بقیه ی افراغ اندیشه هاتون
البته بداهه بوده ودیگه دستی به سرش شایدنکشید به دلیل گرفتاری و مشکلات سفر
اما میشد همین رو کمی پیرایش وویرایش کرد


ببخشید این شاگرد پرحرف رو البته
این دفعه دیگه به به وچه چه زیاد نکردم
با شمشیر اومدم تا حال جناب مدیر جابیاد
حالا حتمن باخودتون می گید سوزن ونخ کجاست
جوال دوز بیاورید
تالبهای این دختره ی شاعرپرحرف رابدوزم
این نظرمن بود خب می خوان بخوان نمی خوان نخوان فرمانده


سفرتون خوش زیاراتتون قبول والتماس دعا
وبازم ببخشید اگه اساعه ی ادبی کردم
ان شاالله که شوخیامو به دل نگیرد مهربان استادم