افسوس بیپایان مرا، از من نهای، از تو نیم

افسوس بی‌پایان مرا، از من نه‌ای، از تو نیم،

این ‌بازی قسمت چرا؟ از من نه‌ای، از تو نیم.

از حلقه گرداب غم دستی بده بهر نجات،

پیکی رسان ‌اندیشه را، از من نه‌ای از تو نیم.

بر ساحل امید من، موج خیال تو رسید،

حیفا که طوفان بی‌بقا، از من نه‌ای، از تو نیم.

غوّاس اگر چه نیستم، دریای عشقت را نگر،

غرقیده‌ام در این فنا از من نه‌ای، از تو نیم،

در ماورای آمدن یک دل به راهت انتظار،

قایق وصل تو کجا؟ از من نه‌ای، از تو نیم.

خواهم که باشی پیش من، امّا نخواهم اینچنین

باشد، که از بهر خدا، از من نه‌ای، از تو نیم