سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 28 آبان 1403
    17 جمادى الأولى 1446
      Monday 18 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۲۸ آبان

        میلاد گل سرخ

        شعری از

        محمدعلی جعفریان(عاشق)

        از دفتر شعرناب نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۱۱:۱۰ شماره ثبت ۴۶۹۱۴
          بازدید : ۵۷۱   |    نظرات : ۳۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر محمدعلی جعفریان(عاشق)
        آخرین اشعار ناب محمدعلی جعفریان(عاشق)

                  ميلاد گل سرخ
         
          درايــــــّّــــــام زمان بي زماني            
         به جــــــــايي ما وراي لا مكاني
         
        نه بودي از زمان بود و نه ايام             
        نه نامي از زمان بود ونه از نام
         
        بري بود از حدوثِ ممكناتـش               
        يكي قا ئم به بودِ بودِ ذاتــــــــش
         
        يكي يي خارج از حّدِ شمارش            
         وجودي لا مكان دوراز گزارش
         
        صفاتش عين ذاتِ لا يزالي                 
        نه او را مبدايي و نه مــــــــآ لي
         
        ‌‌‍نه فكري تا كه در تشبيه كوشد           
         برآن فوق ِ  تصور جامه پوشــــد
         
        وجودي در كمال بي نيازي                 
         وجودش وصف حال بي نيازي
         
        خود او دال بر ذات خودش بود            
        خودش در حال اثبات خودش بود
         
        نه او را حركت از حالي به حالي         
         نه از جايي به جايي انتقـــــــالي
         
        نه محتاج نمـــــــــونه بهر خلقت           
         نه گاه آفريـــــــنش غرق فكرت
         
        وجودي برتر از درك و تصوّر             
        غني يي بي نياز ازهر تغيّــــــــر
         
        خداوندي كه بود ازبوداو بود              
         وجود هرچــــه جودازجودِاوبود
         
        خودش دردرذا ت خود كرده تجلّا         
        ازآن كل ،كلّ ممكن شد مهــــــيّا
         
        زنورذ ات   خود     درلامكاني          
        برون ازدرك ذهن وزمــــــــعاني ....   
         
         
        وجودي شد مصور عين ذاتش        
         نه واجب ، بل وراي ممكناتش
         
        به عشق روي او افلاك روئيد       
         ستاره بر فراز خاك روئيد
         
        همان كو اوّلين خلقتش بود                 
        وجودي كو كمال رحمتش بود
         
        به يمن نور از لطف خدا نور              
         محقق آيه ي نورٌ علي نور
         
        زآن پاكيزه نوران، شد عدم بود            
         سپس خلق همه لوح و قلم بود
         
        ز نور چارده هستي شد آغاز              
         در خلقت به خلقت زان سپس باز
         
        فضا را آفريد و داد وسعت                 
         در آن سياره و ثابت به حكمت
         
        زمين خاكي و دريا پديدار                 
         شد از الطاف او صحرا پديدار
         
         به درياها تلاطم كردن آموخت          
         به باران هم ترنم كردن آموخت
         
        حيات از آب روشن گشت آغاز           
        تموج كرد و شد با باددمســــــاز
         
        به درياجمله ي مو جود موجود           
         به صحرا جمله ي مو جود موجود
         
        ز سعي آفتاب و باد و باران                
         ز خاك تيره شد جنـــــــگل نمايان
         
        چو در باغ ولايت ياس روييد             
         به هر شاخه گل احساس روييد
         
        ز ابر فرودين الماس روييد               
        بلور از ابر پر احساس رويـــــيد
         
        به صحرا دست رويش تاكشيدند       
         به زير پا زمرّد گســــــــــتريدند
         
        زمين چون شد ز خواب ناز بيدار      
        دميد از خاك تيره لاله بســــــيار
         
        چو بلبل شد غزلخوان طرف بستان    
         تمام دشت و صحرا شد گلستان
         
         به فرمان خداي عشق و احساس      
        هزاري شد خريدار گل يـــــــاس
         
        ...و ممكن شد تلاقي دو دريـــا         
         يكي شد بيكرانه شد چو دريــــا
         
        دو دريا از شعف هر دو خرو شان         
         و زاييد از دو دريا درّ و مرجان
         
        در آن دم آسمان محو زمين بود         
        زمين چون رشك فردوس برين بود
         
        تبارك گو خدا از خــلــــقتِ گل            
        خدا شد مـــنجلي در هيئــــــــتِ گل
         
        تمام عاشقان يكــــــــدست بودند          
         ز جامش بلبلان سر مســـت بودند
         
        گل سرخي به بســـــتان آفريدند            
        گلستان در گلــــــــــستان آفريدند
         
        چو بازار محبّـــــت گرم گردد             
         دل سنگ از محبت نرم گــــــردد
         
        تمام  واژه هايم صف كشيدند              
         كه تا نقش گل مصحف كشيدند
         
        .................................
         
        از اين گل چشمهاي من بهاريست       
         ز عشقش مثنوي از ديده جاريست
         
        دو بيتي هاي سرخ از ديده ريزد           
        به ياد لاله هاي چيــــــــــده ريزد
         
        از اين گل دشت و صحرا ارغوانيست    
        بهار كربلايش   جاودانيست
         
        كجا از نيزه مي نالد گل من                   
          فراز نيزه مي بـــالد گل من
         
        عطش سيراب خشكِ حنجر اوست           
         يقين مبهوت كنه باور اوست
         
        گواه عاشقي در اوج مستــــــــي             
        سر ببر يده ي از خون تر اوست
         
        به  روي نيزه  ني  را مي نوازد              
        تمام ني نوايي در سر اوست
         
        ز يوسف هم توان بگذشت آسان!             
        عزيز به يو سف اكــــــبر اوست
         
        يد بيضاي موسي را چه جلــــوه             
        چو خورشيدي درخشان اصغر اوست
         
        سخن از "لن تراني " نيست اينجا              
        ملا قات حسين و داور اوست
         
        پيام سرخ حلقومش مكـــــــــــرر                
        بلند ازناي سبز خواهر اوست
         
        شهادت بهتر از ننــگ مذلــــت                 
         پيام جاودان حنــــــــجر اوست
         
        مگر پروانه از آتــــــــش گريزد؟              
         گواه عاشقي خاكستر اوســـت
         
        هما را با زمين سيران چه نسبت؟               
         تمام آسمان زير پــــــر اوست
         
        نشد نوميد دشمن هم ز جـــــودش               
         گواه بهترين انگشتر اوست
         
        گــــــــواه انـتظار مهدي عاشق
        دو بيتي هاي چـشـــم مادر اوست
         
        كرج – محمد علي جعفريان (عاشق)      21/4/1383
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۰۴:۲۱
        درود استاد گرامی
        سروده بسیار زیبا و شورانگیز
        یا مهدی ادرکنی خندانک خندانک خندانک
        جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۱۰:۳۲
        گــــــــواه انـتظار مهدي عاشق


        دو بيتي هاي چـشـــم مادر اوست
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        درود استادبزرگوارم
        مثل همیشه زیبا ومحکم بود خندانک خندانک خندانک
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۱۶:۲۴
        درودها حضور استاد زیبانگار و سخن ومحب اهل بیت ...این شور در دل عاشقتان باقی خندانک
        مجنون ملایری
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۰۱:۵۵
        با سلام استاد بسیار عالی سروده اید موفق باشید
        امیر جلالی( ا م دی )
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۰۵:۵۵
        بخش ابتدایی این اثر را مرحله به مرحله و گام به گام به خلقت و مسیر خلقت مقایسه کردم ...خیلی از سطرها ترجمان آیات الهی بود. بسیار ماهرانه و دلنشین.
        سطرها گویی تابلویی از روزهای خلقت و نقشی از سیمای خداوندی است.
        بخش دوم عاشقانه ای آیینی بود که بسیار قابل احترام و ارزش...
        دوست و استاد عزیز قلم شما جان از جایی دیگر می گیردو خوشا به حال قلمتان که در دست دل شماست.
        بهره فراوان بردم و آموختم هم... درود بر شما خندانک
        محمد علی سلیمانی مقدم
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۰۹:۱۵
        احسنت دوست عارف و ادیب
        دست مریزاد
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        ابوالحسن انصاری (الف رها)
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۱۲:۳۵

        درودبرشما . مثل همیشه زیبا بود .

        خندانک خندانک خندانک
        ولی الله شیخی مهرآبادی(دیوانه)
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۱۳:۲۳
        جناب آقای جعفریات عزیز، سلام علیکم.
        ..........................................................
        توفیقی بود تادوباره بخوانم این سروده ی..سرشارازحکمت را،
        خواندم ونوشتم...(اینترنت قطع شد)........و، دوباره خواندم....... دربیانِ ذاتِ احدیّت،(که واحدِی احدی ست) و....(مُبدِءِ مَبدَأ)......لامکانیش.....(قرآن) ....وامیرالمؤنین«صلوات الله علیه» چه زیبا بیان نموده اند درنهج البلاغه.....وخلقتِ زیبایش (چگونگی شکل گرفتنِ آفرینش)....بایک اراده(بی آنکه نیازی به بیان باشد).....(کُن فَیَکُن).......وچه زیبا آفرید، انچه راکه دیده ی حق بین، ازدیدنش، به شوق می آیدو.....جُز(او) رانمی بیند.....درکمالِ زیبایی وشیوایی ،....وبرداشت هایی دلنشین ازآیات کتابِ الهی ،احسنت وتبارک اللّه.....
        وآنگاه که قلم ازعشق می نویسد.....وشوربرپامی نماید......قالبی نمی شناسد وقتی که پای می گذارد در، میدانِ عشقِ کربلا....وعاشق ترین را، به صحنه می کشاند وبه زیبایی ترسیم می کند این عشق بازی را.....
        ................................................................................
        مفسّرِ این زیبایی ها،(عاشق )است وحرجی براو نیست اگر، گاه وبیگاه.....پروازِ دراوجِ عشق.....نمی گذارد که درنوشتن(تایپ)، درقیدِ اجزاءِ کلمات باشد ،وناگزیر....فراموش می شوند این جزئیّات......
        احسنت وبازهم........دستتان بی بلابادو ،طبعتان....سرشار......سیراب باشید انشاءا.....همیشه ازمحّبتی لایزال....مِنَ اللّه التوّفیق............
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        علیرضا کاشی پور محمدی
        پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۱۳:۲۶
        خندانک خندانک خندانک
        موسی ظهوری آرام(آرام)
        جمعه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۱۳:۱۵
        درود بسیار زیبا وعارفانه دست مریزاد برادر بزرگوار
        فریبا غضنفری  (آرام)
        جمعه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۲۲:۱۵
        درود بر شما
        بسیار زیبا و پرشور خندانک خندانک خندانک
        زهرا حسین زاده
        شنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۰۲:۱۷
        سلام استاد
        مثنوی غزلی فوق العاده زیبا
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        موفق و موید باشید
        همایون فتاح(رند)
        شنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۵ ۰۲:۳۳
        هرچند نبوده ست غزل لیک شما
        هرچه بسراییدبودمقبول ما خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2