برای مرتضی پاشایی

یادش جاودانه وروحش قرین رحمت حق دررودتان استادعزیز

درود استادبزرگوارمممممممم
روح این هنرمند عزیز کشورمان شاد

روحش شاد

با سلام استاد بسیار خوب موفق باشی

درود دوست بزرگوار

روح این هنرمند عزیز شاد

درود استاد بزرگوار

روح این جوان شاد و یادش گرامی

بسیار زیبا سرودید

درود برشما
خیلی هم قشنگ

خدا رحمتش کنه

سلام جناب استاد سلیمانی مقدم
درود بر شما و زیبا توشیح فرمودید نام زنده یاد مرتضی پاشایی را
اما چون زیاد آشنایی با آن مرحوم را ندارم همیشه برایم جالب است که آیا ایشان خود این چنین اندیشه قوی داشته اند یا سروده از سی دیگر و صرفا خواننده اشعار

................... .......................
زیبااا بود جناب سلیمانی عزیز
یادشان گرامی
درود بر شما
................ ....................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:

مرد ملاک وارد روستا شد. آوازه اش را از ماهها پیش شنیده بودند.
زمینها را میخرید. خانه ها را ویران میکرد و ساختمانهایی مدرن بر آنها بنا میکرد.
پیشنهادهایش آنقدر جذاب بود که همه را وسوسه میکرد.
روستاها یکی پس از دیگری به دست او ویران شده بود.
نوعی حرص عجیب داشت. حرص برای زمین خواری
همه میدانستند که پیشنهادهای مالی جذابش، این روستا را نیز نابود خواهد کرد.
کدخدا آمد. روبروی مرد ایستاد. مرد در حالی که به دامنه کوه خیره شده بود گفت:
کدخدا! همه این املاک را با هم چند می فروشی؟
کدخدا سکوتی کرد و گفت: در ده ما زمین مجانی است.
سنت این است که خریدار، محیط زمین را پیاده میرود و به نقطه اول باز میگردد.
هر آنچه پیموده به او واگذار میشود.
مرد ملاک گفت: مرا مسخره میکنی؟
کدخدا گفت: ما نسلهاست به این شیوه زمین می فروشیم.
مرد ملاک به راه افتاد. چند ساعتی راه رفت.
گاهی با خود فکر میکرد که زودتر دور بزند و به نقطه شروع بازگردد
اما باز وسوسه میشد که چند گامی بیشتر برود
و زمینی بزرگتر را از آن خود کند. تمام کوهپایه را پیمود
غروب بود. روستاییان و کدخدا در انتظار بودند.
سایه ای از دور نمایان شد. مرد ملاک کم کم به کدخدا و روستاییان نزدیک می شد.
زمانی که به کدخدا رسید، نمیتوانست بایستد. زانو زد.
حتی نمیتوانست حرف بزند. بر روی زمین دراز کشید و جان داد.
نگاهش هنوز به دوردستها، به کوهپایه ها، خیره مانده بود.
کوهپایه هایی که دیگر از آن او نبودند
“لئوتولستوی”

سلام ودرود بر شماو
خدا رحمت مرتضی پاشایی را