خدایی هم هست

درود برادرخوبم
ترانه ی زیبایی بود

دلم از این همه غصه،داره آهسته می میره
چه با من کردی که نیستی،دلم هر لحظه می گیره
دلم وقتیکه که می گیره،چقدر داغونم و خسته
آخه نیستی،نمی بینی،در شادی به من بسته

من و تو عاشقیم و بس،ولی خوردیم به یک بن بست
نداریم راهی و غصه،نداریم چون خدایی هست
طبیب این دل غمگین،منم بیمار چشم گریون
مداوا کن،نگو نه چون،میشم من بدتر از مجنون
--
یادته روزیکه اشکام،سرازیر شد زیر چشمام
نکردی تو سوالی رو نگفتی من تو رو می خوام

خدایا عشقمو دریاب،داره جون میده می میره
چقدر سخته جدایی از ، رفیق و عشق دیرینه

واسه اینکه یه لحظه از من،دور نشی هرکاری میکردم
گریه کردی،از غصه مردم،قهر بودی منت کشی کردم
ما اون روزیکه عهد بستیم،تا آخر باهمیم هر دم
چه خوشحالی و میگی من،وفا کردم به عهدم تا دم مرگم
بدون لحظه ی پروازت،دوتا بال منم بازه
تو میدونی دلم با تو،تا وقت مرگ،پر احساسه

طول مصرع ها زیاده
خسته و محضه ؟
می میره و دیرینه ؟
.......
.......
بازه وپر احساسه ؟