پاشنه های آهنین کاپیتالیسم

درود بزرگوار
جالب و زیباست
مبین مشکلات جامعه

................. ......................
هزاران درود

دل را ز علی اگر بگیرم چه کنم
بی مهر علی اگر بمیرم چه کنم
فردا که کسی را به کسی کاری نیست
دامان علی اگر نگیرم چه کنم

حلول ماه مبارک رجب، ماه مناجات و بندگی وماه خانه تکانی دل ها، بر مشتاقان کوی دوست مبارک باد
................ .......................
تقدیم به اهالی خوب شعرناب:

پادشاهی بود که فقط یک چشم و یک پا داشت. پادشاه به تمام نقاشان قلمرو خود دستور داد تا یک پرتره زیبا از او نقاشی کنند اما هیچکدام نتوانستند ؛ آنان چگونه می توانستند با وجود نقص در یک چشم و یک پای پادشاه نقاشی زیبایی از او بکشند ؟ سرانجام یکی از نقاشان گفت که می تواند این کار را انجام دهد و یک تصویر کلاسیک از پادشاه نقاشی کرد.
نقاشی او فوق العاده بود و همه را غافلگیر کرد. او شاه را در حالتی نقاشی کرد که یک شکار را مورد هدف قرار داده بود ؛ نشانه‌گیری با یک چشم بسته و یک پای خم شده.
یادمان باشد:
از دیگران چنین تصاویری نقاشی کنیم ؛ پنهان کردن نقاط ضعف و برجسته ساختن نقاط قوت آنان .

استاد بزرگوارم ، انتخاب عنوان غزل با شعری چنین سیاسی و البته با چنین وزنی شاید ، کمی احتیاج به تامل و یا توضیح حضرتعالی داشته باشد ...

هرچند با شاهکار های جماعت داعشی و تکفیری ، روی دیگر ایسم ها سفید و حتی به گمشده ای می مانند که باید پیدایشان کرد و ... بگذریم ...

درود بزرگوار

سلام ودرود بزرگوار
استفاده کردم از شعر زیبای شما
آفرین بر طبع شما

درود دوست خوبم
حضورت را به شادی می نشینم
خوش آمدید بزرگوار

چه رقص منفور و شومی ....

زیبا بود ، کلام شما و مردمان دیارتان ، کلام همسایگانتان نیز هست. حضورتان ارزشمند است .

درود بر شما

سلام
دوست خوبم و بسیار عزیزم
خوشحالم از اینکه شعر های شما را میخوانم
یک پرسش از شما دارم
ایا شعر سپید و نو در افغانستان رایج است و اینکه کدام شاعر در این دو رشته پیشرو بوده اند
ممنونم