معشوق

افرین دوست هنرمندم سالی خوبی برایت از ایزد منان خواهانم

درود
بسیارزیبا بود

سال نومبارک

درود گرامی
زیبا بود
جسارتا موزون بنظر نمی رسد
مثلا مصرع ششم
سال خوبی داشته باشید

درود بر شما

سال نو بر شما خجسته و فرخنده باد
قلمتان همچنان پرتوان

سلام
با استاد استکی موافقم جسارتا
سال خوبی داشته باشید
مانا بوانید

مادر
تفسیر مهر و محبت
تعبیر ایثار و شفقت
منشا زلال و سخاوت
آیه های بی تلاوت
روز مادر مبارک

درود به شما زیبا بود

درود بر شما
برایتان موفقییت روز افزون آرزو دارم

زیبا بود

............... ......................
زیباااا بود همشعر خوبم
هزارااان درود

آسماني پر از ستاره، دشتي پر از گل،
تقديم به کسی که بهشت زير پايش جا دارد.
تولد بانوی دو عالم و روز زن مباااارک باشد
............... ......................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:

ضرب المثل یه آشی برات بپزم…..از کجا امده؟
در کتاب (سه سال در دربار ایران) نوشته دکتر فووریه٬ پزشک مخصوص ناصرالدین شاه، مطلبی نوشته شده که پاسخ این مسئله یا این ضرب المثل رایج بین ماست.
او نوشته: ناصرالدین شاه سالی یک بار (آنهم روز اربعین) آش نذری می‌پخت و خودش در مراسم پختن آش حضور می‌یافت تا ثواب ببرد. در حیاط قصر ملوکانه اغلب رجال مملکت جمع می‌شدند و برای تهیه آش شله قلمکار هر یک کاری انجام می‌دادند. بعضی سبزی پاک می‌کردند. بعضی نخود و لوبیا خیس می‌کردند.
عده‌ای دیگ‌های بزرگ را روی اجاق می‌گذاشتند و خلاصه هر کس برای تملق و تقرب پیش ناصر الدین شاه مشغول کاری بود. خود اعلیحضرت هم بالای ایوان می‌نشست و قلیان می‌کشید و از آن بالا نظاره‌گر کارها بود. سر آشپزباشی ناصرالدین شاه مثل یک فرمانده نظامی امر و نهی می کرد. بدستور آشپزباشی در پایان کار به در خانه هر یک از رجال کاسه آشی فرستاده میشد
و او می‌بایست کاسه آن را از اشرفی پر کند و به دربار پس بفرستد. کسانی را که خیلی می‌خواستند تحویل بگیرند روی آش آنها روغن بیشتری می‌ریختند. پر واضح است آن که کاسه کوچکی از دربار برایش فرستاده میشد کمتر ضرر می‌کرد و آنکه مثلا یک قدح بزرگ آش (که یک وجب هم روغن رویش ریخته شده) دریافت میکرد حسابی بدبخت میشد.
به همین دلیل در طول سال اگر آشپزباشی مثلا با یکی از اعیان و یا وزرا دعوایش میشد٬ آشپزباشی به او می‌گفت: بسیار خوب! بهت حالی می‌کنم دنیا دست کیه! آشی برات بپزم که یک وجب روغن رویش باشد!!!

درود بر شما