دست و پازدن

ای ستاره ام با شب من قهر چرا ؟

آن جفا به آسمان  این شهر چرا؟

بی خال رخت مات شدم راه کجاست

با چراغ رویت بنما چاه کجاست

ای پله به آسمان ، نهان تا چه زمان

ای تک درِ رو به زندگی ، باز بمان

ای رابطه ی خدا و من گُم نشوی

مایل به سمت شخص سوم نشوی

در کنار من باش که باشد نفسی

باشد سر من به شانه ی گرم کسی

بگذار برسد به  دامنت دستانم

تا شاد رود از قفس تن جانم

خالی شده زیر پایم از حجم زمین

از درخت ترس ، سیب " فریاد" بچین...

.

 

 

هرگز به زمان اعتماد مکن. همین حالا ببوس....