مسیر آرزو

تبی سخت
خواب های مرا،
به زبانی عطش آلوده
هذیان میکرد!
هضم و فهم آن ـــ
پیچیده نبود
هر چه در خواب می دیدم
رخ زیبای تو معنا میکرد . بداهه
پ.ن
قافیه را ،همینجا باید بست نگاهت کافیست.

درود ها بر معلم فرزانه و بسیار بزرگوار سر کار خانم ناصری گرانقدر مرحبا

چشم در راهت نهادم تا مسیر آرزو


همچو اسبی دشت ها را بی بهانه تاختم


درود خواهری عزیزممممم
بسیارزیبا ودلنشین بود
ماناباشی نازنینم

همچو پروانه بسوزد بالهایم دور شمع


در میان شعله هایت شاخه گُل انداختم............................

سلام بر استاد زیبا نگارم......................

درود بانو
غزلی ناب و زیباست

در میان شعله هایت شاخه گُل انداختم
.......
همه دست گل به اب میدهند و بانو و استادم ناصری دسته گل را دادند اتش.
زیبا زیبا زیبا
چشم در راهت نهادم تا مسیر آرزو
ممنون از شعر زیبایی که سرودید و صبر را در عاشقی به تصویر کشاندید

روزها شعر و غزل ها بود در دفتر ولی
امشبی را بی حضورت فاتحانه باختم!

خواندنی شروع شد و باختنی به انتها رسید...
من که دل باختم به ابیات شما

راستی سلام و عرض ادب به بانوی عزیزم

بازی دل را همیشه عقل بر هم می زند . کاشانه ای که دل خشت به خشت می سازد ، عقل با تیشه خشک و سخت دلیل فرو می ریزد.
معشوق تنها خطایی که کرد و بزرگترین خطایش هم بود این بود که کار دلش را با عقل محاسبه کرده بود و در ابتدای اثر به آن اعتراف کرده...
\" هرگز از روز جدایی ها نبود افکار من \"
و همین خطا باعث از دست رفتن تمام بافته های دلش شد.
خاننم نناصری شاعر احساس ها ، این اثر از آنجا که اعترافی صادقانه و بی پروا بود و حزن درونش را کتمان می کرد بسیار دلنشین بود و بغض آور...
بهره بردم و بسیار لذت بردم نیز... درود بر شما

سلام به بانو ناصری
زیباست ولی قافیه ها هماهنگ نیستند.
کاشتم
باختم
زنده باشید

............... .......................
درود بانو ناصری عزیزم
زیباااا سرودید
از تحلیل زیباااای استاد جلالی نیز بهره بردم
در اوج دیدنتان را می خواهم
............... .............................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب:

پادشاهی میخواست نخست وزیرش را انتخاب کند. چهار اندیشمند بزرگ کشور فراخوانده شدند. آنان را در اتاقی قرار دادند و پادشاه به آنان گفت: «در اتاق به روی شما بسته خواهد شد و قفل اتاق، قفلی معمولی نیست و با یک جدول ریاضی باز خواهد شد، تا زمانی که آن جدول را حل نکنید نخواهید توانست قفل را باز کنید. اگر بتوانید مسئله را حل کنید میتوانید در را باز کنید و بیرون بیایید»پادشاه بیرون رفت و در را بست. سه تن از آن چهار مرد بلافاصله شروع به کار کردند. اعدادی روی قفل نوشته شده بود، آنان اعداد را نوشتند و با آن اعداد، شروع به کار کردند. نفر چهارم فقط در گوشه‌ای نشسته بود. آن سه نفر فکر کردند که او دیوانه است. او با چشمان بسته در گوشه‌ای نشسته بود و کاری نمی‌کرد.
پس از مدتی او برخاست، به طرف در رفت، در را هل داد، باز شد و بیرون رفت! و آن سه تن پیوسته مشغول کار بودند. آنان حتی ندیدند که چه اتفاقی افتاد! که نفر چهارم از اتاق بیرون رفته.
وقتی پادشاه با این شخص به اتاق بازگشت، گفت: «کار را بس کنید. آزمون پایان یافته. من نخست وزیرم را انتخاب کردم». آنان نتوانستند باور کنند و پرسیدند: «چه اتفاقی افتاد؟ او کاری نمی‌کرد، او فقط در گوشه‌ای نشسته بود. او چگونه توانست مسئله را حل کند؟»
مرد گفت:
«مسئله‌ای در کار نبود. من فقط نشستم و نخستین سؤال و نکته اساسی این بود که آیا قفل بسته شده بود یا نه؟ لحظه‌ای که این احساس را کردم فقط در سکوت مراقبه کردم. کاملأ ساکت شدم و به خودم گفتم که از کجا شروع کنم؟ نخستین چیزی که هر انسان هوشمندی خواهد پرسید این است که آیا واقعأ مسأله‌ای وجود دارد، چگونه می‌توان آن را حل کرد؟ اگر سعی کنی آن را حل کنی تا بی نهایت به عقب پرت خواهی شد و هرگز نجات نخواهی یافت. پس من فقط رفتم که ببینم آیا در، واقعأ قفل است یا نه و دیدم قفل باز است»
پادشاه گفت: «آری، راز در همین بود. در قفل نبود. قفل باز بود. من منتظر بودم که یکی از شما پرسش واقعی را بپرسد و شما شروع به حل آن کردید؛ در همین جا نکته را از دست دادید. اگر تمام عمرتان هم روی آن کار می‌کردید نمی توانستید آن را حل کنید. این مرد، می‌داند که چگونه در یک موقعیت هشیار باشد. پرسش درست را او مطرح کرد»

نور مهتابت درون حوض چشمانم فتاد


عکسی از رخسار تو در آینه برداشتم

سلام و درود
بسیار زیبا سروده اید
آفرین

بسیار زیبا و دل انگیز

سلام و درود خدمت شما سرکار خانوم استاد ناصری
انگار خودم شعر را گفته بودم و در هر مصراع براحتی ارتباط.....
تمام شعر را گرچه به ظاهر شکوه هستند ...اما این مصراع آخر همه چیز را برعکس می کند ....به قول استاد اخوان
به دیدارم بیا هر شب
در این تنهایی تنها و تاریک خدا مانند
دلم تنگ است
......

روزها شعر و غزل ها بود در دفتر ولی
امشبی را بی حضورت فاتحانه باختم

ای خوش آن روزی که با تو مهربانی کاشتم


در میان جمع یاران آشنایی داشتم





هرگز از روز جدایی ها نبود افکار من


کلبه هایی با تبسم در وجودت ساختم

بهترازاین نمی شد واقعن به نظرمن این غزل یک شاهکارعالیست ازیک استادشاهکار.
موفق وپیروزباشید همکارگلم

سرکارخانم ناصری، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.......................................................................
نورِ مهتابت،میانِ حوضِ چشمانم فتاد
عکسی ازرُخسارِ تو، درآینه انداختم.........
.....................................................................
احسنت برشما واین احساسِ دیگرگون............
بسیار زیبا ساخته وپرداخته شده این غزل.........(ببخشید) البته اگرغزل ،نامِ درستی برای آن باشد.......
محتوا،بی شک به نوعی غزل است امّا......
سرکارخانم ،شما که........... بهترمیدانید:کاشت.....،داشت.....انداخت....تاخت....وباخت ،نمی توانند باهم قافیه باشند..............غزل مثنوی (شاید ).............ولی(بازهم باشک).
تجسّمِ نورِ مهتاب (عکسِ یار)........ درحوضِ چشمان بسیار زیباست ودیدن آن با آینه (چشم .)وعکس انداختن.....واقعاً زیباترش نموده.......ترکیبِ چشم نوازیست .
تشبیهِ بالهای پروانه به گل......وسوختنش را،.......به انداختنِ آن درمیانِ اتش......
و(امشبی رابی حضورت،فاتحانه باختم..) ...........این مصرع ها ،ترکیبات وتشبیهاتی هستند بسیار بدیع............
دستمریزاد........ولی دربیتِ اوّل...........(باهرچه اصرار).نمی توان بینِ دومصرع، ارتباطی برقرارکرد.....(هرچند که درغزل،حتّی دومصرعِ یک بیت هم می توانند ،مستقّل عمل کنند)........ولی بازهم......
(هرگز ازروزِ جدایی ها نبود افکارِ من................) به شکلِ دیگرهم می توان آن رابیان کرد که زیباترازین باشد..............
(مثلا، ببخشید).........(بینِ ما، هرگز نمی بود ازجُدایی ها سخن.........)
ویا(روزها شعروغزل{می بود} دردفتر،ولی..........)
باتمامِ انچه که (باپوزش) عرض کردم خدمتتان.........
خواندنش، لذّتی داردکه ،دلِ عاشق را،جلا می دهد..........
موفق باشید انشاءا............

درود بر بانو ناصری گرامی
بسیار عالی
خیلی روان بود و دلچسب
بهتون تبریک میگم معلم مهربان برای خلق این اثر فاخر

درود و افرین

باسلام بانو عالی وآموزنده موفق باشید

سلام وعرض ارادت خدمت خواهر خوبم مهربانو نیره ی عزیزم
سروده ی زیبا ودلنشینی است
لذت بردم
احسنت

با درودی صمیمانه

درود بر نجم نیّر
نوشیدم از صهبای پربار افکارتان
آفرین برشما

احسنت خواهر گرامی
مـثل همیشه زیبا و دلنشین
و سرشار از احساس سرودید

درود گرامی
بسیارزیباست

درود بانو ناصری عزیزم لذت بردم از صفحه و شعرتان و اموختم

نور مهتابت ميان حوض چشمانم فتاد

سلام و سپاس دوست گرانقدر

باشيد و بسراييد به صلح و دوستى

سلام و درود بانو ناصری عزیزم
نور مهتابت درون حوض چشمانم فتاد
عکسی از رخسار تو در آینه برداشتم

پرتویی از ماهِ کلامت به روشنای برکه ی خیس نگاهم پاشید و دلم لرزید به همین سادگی بانو
ترنم دل انگیز واژگان تان در خنیای آسمانی شعر چون هیاهوی فرشتگان در پرنیان ابرها شورانگیز است
درود بر شما بسیار زیبا بر دلم نشست
✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’
ما موجودات خاكي نيستيم كه به بهشت مي رويم. ما موجودات بهشتي هستيم كه از خاك سر بر آورده ايم. الهی قمشه ای
✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’✿★•’
همیشه باشید و بسرایید

سلام بر خواهر و همکار عزیزم
غزل زیبا و با احساسی را از شما خواندم .
نکاتی را جناب آقای شیخی فرمودند .
شاد باشی و بسرایی به مهر

او نمیخواهد ببیند ، بی حجابی مرا
لاک قرمز ،لاک زرد و لاک آبی مرا
پوششی کز بی حجابی رفته بالاتر ولی
میدهد سوغات خشم و پر عتابی مرا
می نمودم دیگران مجذوب زیبایی خویش
تا که مسمومش نمود این بحر آبی مرا
در نمازم گفته تا با پوشش چادر روم
تا که درمانم کند این دل خرابی مرا
او پسندیده مرا اینگونه بیند در نماز
بهر نا محرم بدید این پیچ و تابی مرا
آیه ها بشنیدم و راحت کذشتم از همه
بر حذر میداشت رنج و پر عذابی مرا

درود خیلی زیبابود

درود و احسنت

نای و نی ندارم تا زیبایی در شعرت را هوار کنم

درود استاد زیبا بود

زیبا. بود..... عیدتان مبارک