عاشقانه نيم بندِ فارسي _ عربي

" الا يا اَيُّهَا الدِّلبر" بوَد زلفت چو زَنجيرا
دلِ بی طاقت ما هم شده در حلقه اش گیرا
دو چشمانت چنان اَلشّمسِ تابانست و مژگانت
چو تير و طاقِ ابروي تو از تيزي چو شمشيرا
سفيدآب و كرِم را آنچنان ماليده اي بر خود
كه رويت گشته از فرطِ سفيدي همچنان شيرا
تمامِ خوبيَت مالِ ‌رقيبِ قُلچماق اما
نمودي قسمتِ ما را فغان و آهِ شبگيرا
به هذَ العاشقُ الخسته نداري التفاتي تو
از اين بي اعتنايي ها نمودي بنده را پيرا
قتيلُ الظُّلمِ خود كردي مرا با بي وفايي ها
شدم چون دانه هاي جو ميانِ اشك تخميرا
الا يارِ گلندامم كه گيسويت بوَد دامم
چرا امروز رنگِ موي تو گشته چنان قيرا ؟
به يَومُ الجمعه گر باشي نگارا ميهمانِ‌ من
برايت مي خرم گيلاس و شفتالو و انجيرا
بيايم در پيَت با يك اتول از نوعِ بي اِم وِ
كه آن را نيست فرمان و كلاچ و بوق و گلگيرا
كمي بالاتر از بّقاليِ مشدي غضنفر خان
نشستم توي ماشينم نيايي جانِ من ديرا !
سلیمانی مقدم