حسرت مهمل من

حسرت مهمل من
آرام آرام
در آغوش خفقان جان می داد
پشت دریچه های تاریکی و دلهره
و نگاه های عبوس دقایق
تمام شبم می گذشت
اوفتان و خیزان
آگهی می دادی
و از مرگ تبلیغ می کردی
و من همچنان
سبقت می گرفتم
از نیستان های خیال
از سرفصل های هستی
آرزو وار
مجهول وار
همچنان پیش می رفتم
و اعتماد های پریده رنگ را
تحقیر می کردم
تا به وسوسه سکوتی پر از جنبش و خواهش
سرشار از عطر اقاقی ها گردم