نگاه

یک مسیر مخالف کوچه ، وقتی که یک نگاه می افتد
بی خبر زان نگاه یک عاشق داخل عمق چاه می افتد

دوست دارم به جای یک آدم ماهی برکه می شدم آنجا
وقتی شبهای نیمه ی هر ماه داخل برکه ماه می افتد

با هر آنکس که دوست میداری باشو بگذار تا ندانم من
گر که بینم با دیگری باشی، سیل اشکم براه می افتد

روزها با منت سر سازش هیچ اصلا نبوده، اما شب
وقتی در خواب من تو میائی بین ما یک گناه می افتد

هر چه آئینه خانه میدارم با سر انگشتم آشنا باشد
نقش هر بیت از غزلهایم بر ورق های آه می افتد

؛هوس و عشق از ازل باهم دشمنان همیشگی بودند؛
از تو پرسم کدا م یک زینها داخل پرتگاه می افتد

خواستم غنچه ی گلی چینم ،در عوض غنچه لبت چیدم
بهتر از این دگر چه  میباشد وقتی این اشتباه می افتد

این حقیقت قبول کن جز تو در دلم دیگری نمیباشد
هر که کتمان کند حقیقت را او به روز سیاه می افتد