من و سوم شخص مفرد

سلام و عرض ادب خدمتتان
بسیار زیبا سرودید و بر دل نشست.
با دو عینک می توان به محتوای این شعر نگریست.
نگاه اول این است که شاعر سعی دارد اختلافات سلیقه میان خود و «او» را مطرح فرماید که در حد بالایی مقبول طبع افتاد.
نگاه دوم این است که شاعر سعی دارد خود را مدرنیته جلوه دهد و «او» را سنتی.
گرچه این دو نگاه «فی ذاتهما» منافاتی ندارند اما قدری در نگاه دوم می توان صحبت کرد:
برخی از تفاوتهای مطرح شده را کنار هم می گذاریم:
1-
من شیفته کباب مرغابی - او عاشق حیوان
من بنفش و قرمز جیغ - او سنگینی عنابی
من حافظ شعر ایرج - او شعر مشیری(عاشقانه عفیف)
من عاشق مبل لابی - او حامی معماری تاریخی
من شعر پسامدرن - او شعر کلاسیک(خان و سالار)
2-
من کارت ویزیت سیرابیها - او کارت پستال
من مشتری صدا و سیمای وطن - او مشتری ماهواره

اگر دقت فرمایید تفاوت های مطرح شده در دسته اول و دوم تفاوت معنایی دارند.به نظر حقیر اگر شاعر محترم روی دو قیاس مطرح شده در دسته دوم تأملی فرمایند می توانند به هر دو هدف مطرح شده در شروع عرائضم برسند.

عفو بفرمایید.
مؤید باشید.