تباهی

بازار عاشقی این روزها،داغ داغ
می فروشند ،قلب را 
میخرند، اندیشه را
جای عشق ورزیدن، میکنند ،دل را تباه
هی به این وآن ،میفروشند تن را
 برای گردش وتفریح وعشق وحال
بازی می کنند با صدد نیرنگ
نقشِ، یک عاشق سینه چاک را
دل ،به چوب وآهن میدهند ،بهر ثواب
سیراب میکنند ،چشمه شهوت را
بازار عاشقی این روزها ،داغ داغ
عشق را ،چوب حراج میزنند
بر ،قیمت یک لقمه نان، دل را
سخن از دین وایمان می زنند
چون به خلوت می روند نیرنگ ها
میفروشند تن ،چه گران هم می خرند
وای بر احوال ما اندیشه را
با نرخ کمتر از تن می برند
بازار عاشقی ،پر رونقُ
بازار فکروتدبیر ،خیلی کساد
چه شد این مردم چرا !؟
خرد را دار می زنندُ، افسانه را
تنها، با تن ها به میدان می برند
شمیلا ،13/3