آری آدینه روز ، زاینده رود ، جاری شد و سلانه سلانه از اصفهان ، سان دید ...
مردم هم شاد و سرحال کاش بودید و میدیدید ...
و من ، زنده شدن ِ دوباره ی زنده رود را ، تکرار میکنم ...
میدانم که شما هم با لبخند ، با من به کنار زاینده رود
میایید و با من هم آوا میشوید که :
__________________________________________________________
از شوق ِ ورود ِ رود ، در عالم ِ رویایـی
رفتم به شرفیابی ، با حسّ ِ سرافرازی
تـار ِ یحیی میـزد ، شهناز ، کنار ِ رود
تا تـاج بخواند ، شور ، از حافظ شیرازی
ارحام ، شده حاضر بَـر روی پـل ِ خاجو
تا بَـهر ِ دل ِ مردم ، یک پرده ، کند بازی
یک گوشه کسایی هم با نی دل ما میبرد
هنگامه به پا بود و شوری به چه ، طنازی
آهسته و پیوسته ، این رود ِ جفادیده
انگار که می گوید در گوش ِ پـلی رازی
شاید ز سفر میگفت یا از غم بی آبی
از پای ِ بـه زنجیر و از آنهمه ، لـجبازی
باری به کنار ِ رود ، دیدم که چه زیبا بود
آواز ِ لُـری ، تـُرکی ، رقصیدن ِ قفقازی
_________________________________________________
اصفهان - پاییز 94