سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 8 دی 1403
    28 جمادى الثانية 1446
      Saturday 28 Dec 2024

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۸ دی

        فراتر از عشق ( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۴ ۰۹:۴۶ شماره ثبت ۴۱۸۱۳
          بازدید : ۳۶۵   |    نظرات : ۲۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        فراتر از عشق ( دوم)
        چند   گاهي   پر  زد  اندر  آسمان        
             خسته   بود    و    ديد  رودي   در   نهان
        تيز شد  از آسمان  بر سوي جوي      
               خّرم  و  شاداب  گشت  از  بوي جوي
        شب در آنجا  خوش بياراميده بود        
               خواب خوش، صد گرگ را  ناديده بود
        این جهان چون قلعه ی گرگان بود       
                کس  بخوابد   طعمه ی  ایشان  بود
        گرگها   وي   را  اسيرش  ساختند      
                در  ره   قلعه   به    شادي    تاختند
        او  به ترفندي  دگر زآن دام رست       
               همزمان   نيرنگ   گرگان را  شكست
        این  چنین   باشند   مردان  بزرگ      
                 در   اسارت   نی شوند تسلیم  گرگ
        جنگلي   دیگر  پديد    آمد  ز  دور         
                پر زنان داخل  شد آن  جنگل به زور
        ديد    كركسها  كه   خاني  ساخته       
                واندرآن  جنگل   به   خود   پرداخته
        حكمراني   مي كنند   در  منجلاب          
               فضله   مي نوشند،  آنها   جاي  آب
        اندر   آن  جنگل  علفها  هرز  بود       
                ني   بشارت   بود  و ني اندرز   بود
        مرغ   شاهينِ   بلند    پرواز   دید       
                بال   او   كوتاه   بود،  حاكم     بچيد
        هر كه  پروازش  ز حدي شد فرا         
                بال   او   چيدند و   بودش جمله  را
        گاه    زندان  می کنند    آزادگان        
                گاه    سرها   می برند از  همر هان
        گاه   دیگر  بال   هر  اندیشه   را         
                با  دو  صد  نیرنگ   سوزد ریشه را    
        آن   طبيعت سخت دلگيرش نمود         
               ديدن  آن  حال   بد    سيرش   نمود
        چون که دلگیر آمدی از آن  مکان        
               هجرتی    آغاز  کن   تو   آن   زمان
        هجرت  آزادگان   دستور  اوست        
                دوری از  ظالم  همه منظور اوست
        بار   ديگر   پر  زدن  آغاز   كرد        
                جنگلي  نو  ديد  و با   آن   ساز كرد
        چون  عقاب  آنجا  نگاهش باز ديد       
               او  شغالان  را در  آن    پرواز    ديد
        در عجب آمد از آن  رسم   عجیب      
               کی  توان   پرواز   کرد   آن   نانجیب
        کی   توان  بی  بال   را  بالی  بود      
                کی  خلا  را  از  نجس   خالی  بود
        پس نظاره  می نمودش  آن  زمان      
               دید    بر   دوش   عقابی شد  نهان  
        يك  عقابي  حمل مي كردش شغال       
               قصه اش ني گنجد  اينجا در  مقال
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1