سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        تک درخت( اول)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۷ آبان ۱۳۹۴ ۱۹:۵۸ شماره ثبت ۴۱۷۲۳
          بازدید : ۳۱۰   |    نظرات : ۳۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        تك درخت( اول)
        تك    درختی  شد  بيابان    را   پديد           
                    در   زمستان   سختي   سرما    چشید
        چون  به  سرما  صبر  وي آمد به كار
                     در   بهاران   سبزي اش   آمد  به  بار
        جويباري  در  كنارش   شد  به  دشت
                      طوطيان   بر    شاخسارش  مي گذشت
        گاه گاهي    يك   نسيمي      مي وزيد
                     لا بلاي      شاخسارها        مي خزيد
        اينچنين   بودش    گذر   فصل    بهار
                    تا  كه  تابستان  شد  و  شد  فصل  كار
        ميوه ها  آمد   برون    از    شاخه ها
                      آنچه   را   انباشت   خوردند     بچه ها
        شيره  ی  جانش    مكيدند   ميوه ها
                     سير    خوردند   و   رسيدند   ميوه ها
        هر   كدام  از ميوه ها  چون مي رسيد
                     پس   كلاغي   يا   كه   زاغي   مي دريد
        هيچ   از   رحمت  نبود  بر آن درخت
                     جملگي   زحمت    نمود   او  را به بخت
        پس  درِ  آن شكوه ها    را   باز  كرد
                     قصه ها   از   بخت    خود   آغاز  كرد
        گفت    يارب    مرحبا  از  فضل    تو
                     از  ترحم،   بخشش    و  از  بذل    تو
        فصل  سرما  بهره ام  صبري   ثقيل؟
                    فصل  گرما شيره  جا ن   شد  رحيل؟
        ميوه ها  ر ا   ساختم   از  شير    جان
                       وان   همه  انباشتم   در  خود    نهان
        شيره ی  جان  را  ندادندم   به    مفت
                        تا    كلاغي    بركند  آن  زا  به   جفت
        پس   ندا   آمد  بر  او  از عرش   حق
                          تا   بفهمد    فرق    ناحق   را   ز   حق
        گفت   وي   را   جمله   نقاش     منيد
                           نقش    فرش  و گاه ،  فراش    منید
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4