هرم زبان

هرم زبان
از آتش و هرم زبان جاهل بسوزاند دهان
یا که دهد بر باد او سر را به جولان زبان
تا که دهانش باز شد صد فتنه اش آغاز شد
آن کس که در جنگ زبان گردد ضعیف و ناتوان
مأمور عقل آدمی اندر دهان گشته زبان
بیهوده چرخش در دهان رسواکند عقل نهان
چون بسته باشد پسته ای بی مغز باشد یاکه پر
تاکه دهان بگشود او گردد همه رازش عیان
عاقل صبور است و خموش چون کوه صبر و فرو هوش
جای زبان باچشم و گوش صدها سخن دارد بیان
ای مرد عاقل کم بگو سنجیده و محکم بگو
از عیب ها یا از کمال در یک سخن باشد نشان
هر جمله و هرگفته ای هر در سخن یا نکته ای
در جای خود شیرین بود گردد به جان شهد روان