سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 3 دی 1403
    23 جمادى الثانية 1446
      Monday 23 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۳ دی

        مسجد قم

        شعری از

        محمد رسول باوندپور

        از دفتر حسرت نوع شعر

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۶ تير ۱۳۹۰ ۰۹:۲۰ شماره ثبت ۴۰۶۰
          بازدید : ۱۴۹۸   |    نظرات : ۲۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر محمد رسول باوندپور

        بيمارم و  هيهات ,  طبيبم شده  پنهان

        آخر ز  تَبت  جان بدهم ,  مهرخ ِ ماهان

        گفتم كه بيا ,  خواندمت از  قلب  وليكن

        تا كي بزند مُهر خودش حضرت سبحان 

        هر  دم  كه  به  يادت گذر از عمر بگردد 

        اين خسته روان را بزنم صيقل و سوهان 

        ديدار ِ تو  را خواهم و افسوس كه گفتي

        مانع  ز   وصالم  شده  اين  بار ِ  گناهان 

        من  قايقم ,  از  ساحل ِ خود هيچ ندانم 

        الغوث  ,   تمناي ِ  دل ِ  گمشده  راهان 

        پنداشتم  از  روي  و  رُخت  شعر بخوانم 

        توصيف ِ تو اما چه بگويم ,  شه ِ شاهان ؟ 

        وقتي كه تو اربابي و من حلقه به گوشم 

        اين  نوكري  اما  به  دو  گيتي   نفُروشم 


        دين  مُرده  و  دنيا  شده حيران و  دگرگون 

        جان مي كند اسلام ز  اصلش شده بيرون 

        موسي تو نگه كن كه فقط اسم عوض شد 

        راحت  بتوان  يافت  چو فرعون و  چو قارون 

        هر    جا   نبوَد    تبصره   از   دين   محمد 

        نامش   بنهادند   همي   ملزم   و   قانون 

        با اين همه پس علت غيبت تو بگو چيست ؟ 

        تا  كي  نشود مهر ِ تو مرهم به دلي خون ؟ 

        دانم  كه   بيايي  و  مسيح  است  كنارت

        خضري كه در اين دوره برايت شده هارون 

        آن  روز   ببخشا  من ِ  عاصي  و  گنهكار 

        نرگس قَسمت مي دهم  آن طاهره خاتون 

        وقتي  كه تو اربابي و من  حلقه به گوشم 

        اين   نوكري   اما  به  دو  گيتي   نفُروشم 


        عمريست  كه هر جمعه دقايق  بشمُردم 

        هر لحظه شدم زنده به عشق ِ تو و مُردم 

        اين   رسم ِ  كجا  بود   نبينم   رخ   يارم ؟ 

        حسرت به دلم مانده غم و غصه بخوردم 

        آن   روز   نيايد   كه   بميرم   و  نباشي

        از   دوري ِ تو  زار  و   پريشانم  و   قَردم 

        گفتي كه  دلت  صاف  نما گر كه رفيقي 

        قلب ِ  سيه ام  بار ِ  گنه بوده به هر دم 

        روزي  برسد  توشه ي  ره  بندم و بيني 

        تا مسجد ِ قم  گريه كنان   توشه ببُردم 

        آن جا  كه هوايش  به شميم ِ  تو معطر 

        شايد كه خدا خواهد و جان را بسپُردم 

        وقتي كه تو اربابي و من حلقه به گوشم 

        اين  نوكري  اما   به  دو  گيتي  نفُروشم 
        ۰
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4