سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 5 آذر 1403
  • روز بسيج مستضعفين، تشكيل بسيج مستضعفين به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
24 جمادى الأولى 1446
    Monday 25 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۵ آذر

      عاشقانه ای با خدا

      شعری از

      سلیمی

       از دفتر شعرناب نوع شعر غزل
      ارسال شده در تاریخ شنبه ۱۴ شهريور ۱۳۹۴ ۱۶:۵۴ شماره ثبت ۴۰۳۱۳
        بازدید : ۳۲۹   |    نظرات : ۲۱
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر سلیمی

        
      ز كريم اگر كَرَمى رسد، به منِ گدا برسد عطا
      دل من به دام كمند تو، من و اين دلم به تو مبتلا
      كَرَمَت خدا همه دم رسد، نِعَمَتْ شها فرحم دهد
      ز زبان و از همه عضو من، همه دم جفا همه دم خطا
      به تمام لحظه و آنِ من، همه ستر تو به نهانِ من
      زمن اى خدا همه معصيت، چه كه در عيان و چه در خفا
      ز تو ميرسد همه دم امان،  يمِ رحمتت كه چه بيكران
      كه سحاب لطفِ تو باردم ، نِعَم از زمين و هم از سما
      برسد ز سوى تو دعوتى، به نماز و نافله رخصتى
      نه حضور قلب و ارادتى ، چه كه در ادا و نه در قضا
      درِ توبه ات به شب و سحر، بنموده عبدِ تو مفتخر
      به صباحِ عبدِ خودت نگر، به لبش دعا به دلش صفا
      به كتاب و وعدهء يا عباد، و ز وحشتم به صف معاد
      ز صفات تو همه دم رسد، به لبم ثنا به دلم رجا
      برسد به من زتو اين پيام، دلِ خسته را دهى التيام
      كه شكسته را تو دهى بها، تو به عهد خود بكنى وفا
      بشكسته پاىِ اميدِ دل، تنِ پرگُنه ز تو بس خجِل
      دلِ مانده در ظلمات من، تو دهى جلا تو كنى رها
      ز شفاعتى شده زنده دل، به اجابتى شده مبتهل
      زِ كَرَم مها تو گشوده اى، به توسلى درِ التجأ 
      به دلم رسيده بشارتى ، به سرم هواىِ زيارتى
      كه نياز اين دلِ زارِ من، نه كه بر كليم و نه بر عصا
      به صفاى آن حرم نجف، كه دلم نموده برون ز كف
      كه تمامِ واژهء شعر من، ز عنايت شهِ لافتىٰ
      و به شأنِ آيهء هل اتىٰ، به سرِ بريدهء از قفا
      بنما تفضّلى از سخا، سفرى به طوس و به كربلا
      سليمى
      ساعت ١٧/٥٠ مورخه ١١ ام مرداد ماه ١٣٩٤
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر
      ۱۲ شاعر این شعر را خوانده اند

      آلاله سرخ

       ،

      حسین احسانی فر(رهای لنگرودی)

       ،

      سلیم

       ،

      فرهاد مهرابی

       ،

      عباسعلی استکی(چشمه)

       ،

      علیرضا کاشی پور محمدی

       ،

      مهدی صادقی مود

       ،

      صفیه پاپی

       ،

      فریبا غضنفری (آرام)

       ،

      زهرا ضیایی

       ،

      فاطمه سادات بحرینی(بحرالغزل)

       ،

      محمدعلی جعفریان(عاشق)

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۴ ساعت پیش       زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۲۰ ساعت پیش       مهرداد مانا مهرداد مانا
      ۴ روز پیش       ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
      ۴ روز پیش       طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      ۵ روز پیش       محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
      ۵ روز پیش       علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
      ۶ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      نادر امینی (امین)

      مخدرگر شفا می داد خود شفا بخش خودش می بود مقصر آنکسی بودست مخدررا شفا دانست
      ساسان نجفی(سراب)

      نیست جز عشق خالق هستی نام و نشان دلم
      میر حسین سعیدی

      مست از فدا نمودن سر را جدا نمودن ااا بر سر نیزه رفتن عشق از خدا ستودن ااا اشاره به حدیث قدسی من عشقنی عشقته وااا ن
      نادر امینی (امین)

      من از آنروز دیوانه لایعقل بشدم روی ماه توبدیدم سوی میخانه شدم تن وجان را برهیدم به فراموشی دل بشکستم دل خودرا سوی میخانه شدم بدر میخانه رسیدم همه دیدم مدهوش زخود وبیخودی اکنون برستم به نهانخانه شدم درنهانخانه نیافتم جز سرگشتگی روح وروان وزنهانخانه شتابان سوی بتخانه شدم چو نهانخانه و بتخانه ومیخانه همه بی روح بدیدم یکسره سوی ازل تاختم و سوخته هشیار شدم
      میر حسین سعیدی

      ما سر ز تن و دل ز جهان رسته و مستیم ااا بر زلف چلیپا دل خود بسته شکستیم ااا نزدیک دل شکسته شد منزل آن یار ااا در دل دل خود شکسته هستیم

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      3