سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        کور مال

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۴ ۰۷:۵۹ شماره ثبت ۳۹۵۴۳
          بازدید : ۴۲۰   |    نظرات : ۳۱

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        كورمال
        كرمكي   با   كرمكي   در    گفتگو       
                 گفت   قوت   از   مرد  نابينا   مجو
        گر  خدايت   داد  روزي  دست او         
               سوي  او  از   بابت   روزي   مرو
        گر  به  نزد تو شدش با قصد خير        
               خير  او  بگذار و  بگذر  سوي غير
        در  تعجب  شد  ز  پند  يار   خود        
                پس فرو ماند كرمك اندر كار خود
        گفت  قصد شّر  ز  تو  هرگز مباد          
               اين  چنين  تهمت  به  نابينا   مباد
        او كه از چشمان خود محروم بُوَد      
                  شّر  او كي سوي  مردم مي رود؟
        گر ز بهر  قوت   خود  آنجا  روم         
               يا  بيابم  قوت  و   يا  زآنجا  رهم
        گر  به  سوي  فرد  بينا  من شوم       
                 سوي  قبر  خويش  آنجا مي دوم
        او  ببيند  كرمكي  در   نزد   خود        
                پس  بگيرد نعش ما دردست خود
        گفت یارش گوش کن ای  کم خرد        
               تا    بگویم   راز   آن  را   با   خرد
        چون  كه  نابينا  نبيند   روي   تو          
              پس  بخواهد تا كه گردد جوي تو
        ديدن  او  لمس   باشد   از   قضا        
                مي فشارد  جسمها   در    دستها
        تا ز لمس  آيد  به  او  از  تو  نظر         
               ني  بماند  از  وجودت   هيچ   اثر
        گفتمت  اين  قصه  تا ترسي از  او        
                آن كه كارت مي شود در دست او
        گر كه نادان  در  قضاوت آمد  او         
               راي  قاضي   در   قساوت  آمد او
        چون نمي داند چه  بايد   كرد  او         
               مالش     كارت    ببايد    كرد    او
        آنقدر  مالش  به     كاري    آورد         
               تا  كه ميرد كار  و   زاري    آورد
        او  ز  قصد  شّر    نياندازد   گره         
               بلكه   از   ناداني     اندازد      گره
        چون نصيب آمد   ترا  نادان  شّر         
               پس بدان خيرش   بود  بهر تو شر
        خر ندارد شاخ تا   ترسي  از  آن        
                 ليك  در   پشت سرش هرگز نمان
        خر لكد كوبيدنش    از  شّر  مباد         
                بلكه  او آن  لحظه  باشد شاد شاد
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4