دوشنبه ۳ دی
ذرّه ای هستم ، غباری کمترین شعری از احمد یزدانی (کوتوال)
از دفتر دفتر تهران نوع شعر مثنوی
ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۴ مرداد ۱۳۹۴ ۲۰:۵۴ شماره ثبت ۳۹۱۶۰
بازدید : ۴۷۵ | نظرات : ۲۶
|
دفاتر شعر احمد یزدانی (کوتوال)
آخرین اشعار ناب احمد یزدانی (کوتوال)
|
ذرّه ای هستـــم ،غباری کــــم ترین
در صــفِ عُشّــاق از غمگیــن تــرین
رو به ســــویِ مقصــــــدِ یــارم روان
روزو شـب فکـرم شــــده جِرمِ زمان
هرچه کردم نازل و کـــم بوده است
مهــــربانی در دل غـــم بوده است
مات و حیــرانم مـــن از اندازه هــــا
کهنــــه هـــاو تازه هــــا و لحظه ها
تو تصــوّر کـــن کســــی در آفتـــاب
میدود، حیران و اطــــرافش ســراب
چنگ بر هرجا زند او ،واهی اســـت
بازهم در بُهتِ خود او راهی اســت
من همانم ، دربه در در این جهــان
ذهـــنِ مــــن درگیــر در وزن زمـــان
مطمئــن هستـم چگالــی دارد ،آن
دیدنش زیباســـت ،حـالــی دارد آن
زین سبب با بالِ فکــــــرم راهیــــم
زیرِ پا دریاست ،مــن هم مـــاهیـم
شادمان یک دستـه در هستی رها
غــرقِ خـــوردو خـــواب ها و نازهــا
دسته ای دیگـر، مــن و امثــالِ مـن
نیست روشن حـــالشان و حالِ من
غـرقِ بَحـــرِ حیــــــرت و دیـوانه ایم
گُم شده در خــویشتن در خانه ایم
تــا چــه دارد بهـــرِ مـــا خالـــق روا
هـــرچــــه آید پیش رو ،آن باصفـــا
لطفِ او همــواره شامل بوده است
نــورِ او روشنگـــرِ دل بــوده اســـت
هرچه خواهد او ،یقین آن می شود
زهرِ تلخ از مهــرِ او جان می شـــود
ازهمیـــن مـــن راهیـم ســویِ نگار
تــاکجـــــا؟پــایـــان پذیــرد، انتـــظار
هـــرچه کــردم بود از لطـــفِ خـدا
ذرّه ای کـــوچـــک کجــــا و ادّعــــا
حـــال مـــن راهــی و ره در روبـرو
مــی روم ،شــایـد ببینــــم رویِ او
(احمدیزدانی(کوتوال
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.