سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 12 بهمن 1403
  • بازگشت حضرت امام خميني -ره- به ايران، 1357 هـ ش، آغاز دهة مبارك فجر انقلاب اسلامي
2 شعبان 1446
    Friday 31 Jan 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      نگاه کردن فرزند به پدر و مادرش از روی محبت عبادت محسوب میشود. حضرت محمد (ص)

      جمعه ۱۲ بهمن

      کشتی آرزو ها ( دوم)

      شعری از

      عباس زارع میرک آبادی

      از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

      ارسال شده در تاریخ شنبه ۲۰ تير ۱۳۹۴ ۰۹:۰۶ شماره ثبت ۳۸۶۷۰
        بازدید : ۴۱۲   |    نظرات : ۴۱

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

      کشتی آرزو ها ( دوم)
      اين  چنين  باشند  جمع     مردمان          
                  يار  تو گردند  در  حرف  و  بيان
      وقت  كار   آيد،    گريزد  هر كسي          
                 عاقبت  بيني  تو ماندي با  كسي
      پس به قول ديگران دل خوش مكن          
                  قدرت  خود  بين  و كار خود بكن
      گر به  اميد  كسان  آيي  به   جنگ            
                 ناگهان بيني كه خود ماندي و ننگ
      عاقبت كشتي برون شد سوي آب            
                  آبها  بر   كشتي    آمد   با  شتاب
      روزها  كشتي  درون  آب     بود             
                 ديدن  خشكي  به سان خواب بود
      آب و نان، آذوقه ها  پايان گرفت             
                  دشمني  بر  ناخدا  هم جان گرفت
      آن يكي گفتا كه دوزخ شد به كام            
                   ديگري  گفتا    كه  افتاديم  به دام
      وآن دگر صبرش به پايان آمد او             
                 پس برون جست و به پايان آمد او
      چون دو ماند و  ناخدا  و   بادبان            
                   ناخدا   دل   خسته گشت و ناتوان
      هيچ  امّيدي   نبودش  آن  زمان             
                   ناگهان  طوفان شكست آن بادبان
      كشتي  بي بادبان  و  باد  سخت              
                  ناخدا  نوميد  از  آن، برگشته بخت
      چون بشد افسارآن كشتي ز كف             
                 ناخدا  در رقص شد با چنگ و دف
      گفت كشتي صاحبش دردست شد           
                  زين  سبب اين ناخدا سرمست شد
      چون كه  نا امّيد  گشتي  از كسان            
                 مي رسد   روزي   تو  از   آسمان
      چون كه رفت ازدست  يار و بادبان          
                   كشتي آمد سوي خشكي آن زمان
      شاد وخندان ناخدا ازلطف و  جود             
                  شكر  ایزد کرد  و  آمد در سجود
      گفت بودش  او  خدا،  من    ناخدا            
                  اين  زمان  او  هم  خدا،  هم  ناخدا
      چون  خدا    گردید  اینجا   ناخدا             
                  پس  برون  آورد   كشتي   از   بلا
      كشتي تقدير    خود   را  وارهان            
                   بند ها ي  خود  گسل  از  اين و آن
       بند  كن  تقدير  خود  را   با   اله            
                   وارهان  كشتي     تقدير   از    بلا
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      2