برای ِ مادران ِ ایران ِ جانم

<img alt="\&quot;\&quot;" class="\&quot;spotlight\&quot;" data-cke-saved-src="\" src="\&quot;https://scontent-fra3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/10372134_10152451005610689_5860465043497365031_n.jpg?oh=15f52487a8ae66b66455c66e20b3bac3&oe=56223C32\&quot;" style="\&quot;height:520px;" width:510px\"="">

برای مادران ِ ایران ِ جانم

صمیمیت را بگویید
زانو بزنند
وقتی
واژه ی سراسر محبت ِ مادر را می شنوند
اینکه می گویند
بهشت زیز پای ِ مادران است
ارزانی همانها باد
که زن را
در این دنیا حقیر می پندارند
و چهار میخش می کشند
که مبادا خورشیذ
سیمای زیبایشان را بوسه بزند
زن
همسر
مادر
دختر
همردیف ِ زمینند
و سمبل ِ
زایش وُ
بارداری وُ
باروری
مادر
این گوهر ِ بی همتای گیتی
جاودانگی
و ارجمندی
بهشت ِ همین زمین است
که اقیانوس مهرش
زندگی را نداوم می بخشد
زن ستیزان را
این پیام برسانید
بهشت ِ باورتان
ارزانی شما باد
که حتا در آنجا
زن را کنیز می پندارید
که باید
هوس ِ بی مقدار ِ
شهوانی ِ شما را
پاسخ دهند

احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )