بی نام

کنار پاییز نفس هات خوابیده ام.

با قدمهام هم صدا می شوی.

خیره می شوم

نازی را که در نگاه تو می چکد.

من جاری در بند بند هم آغوشیت.

نگاهت را که خوب می فهمم ،

زبان  اگر می لغزد.

عطر سنجد نوبر را

در استکان چندم سر می کشم.

-با سرانگشت ها می لرزی

می رقصم با حرکاتت .

بازی می کنی

بازی جسم و آینه ،

تا کجا؟

بوسه ات را چه سخت

بگو چند می فروشی؟

آه، آه ، ای نگاه های روسپی!

ای لبهای تشنه !

چگونه حمله ور می شوید؟...

نفسهام به سختی بیرون می آیند.

تمام !

تمام شد.

حریر شرم را  بپوش.

دیگر نگاهت نمی کنند

راحت باش.

چراغ ها خاموشند....

آهسته  ، آهسته

نخ بادبادک را بگیر و ... !