پایان من

برای گفتن شعرم غزلها را صدا کردم
   کتاب و دفتر و دیوان به عشق تو رها کردم
من بیگانه از خود را درون دیده جا بنما
برای دیدن رویت دل و جان را فدا کردم
من از زنگار میترسم نظر کن جیوهٔ دل را
تو خود آیینهٔ عشقی نظر سوی خدا کردم
شبی در عالم رؤیا  تو را از دور می دیدم
برای فرش راه تو سر خود را جدا کردم
مرا از من رهایم کن برای اندکی حتی
که از  پایان راه خود سفر تاابتدا کردم
از آن راهی که برگشتم منم را هم نیاوردم
همین آغاز راهم شد سفر تا انتها کردم
شبی چون دفتر دل را به آب دیده می شستم
برای گفتن شعرم غزلها را صدا کردم