سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        نوح نبی ( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۳ فروردين ۱۳۹۴ ۲۲:۵۹ شماره ثبت ۳۵۷۸۹
          بازدید : ۳۵۱   |    نظرات : ۵۴

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        نوح نبی( دوم)
        نوح،اما دست خود از حق نشست 
                               مرد حق  هرگز   ندارد  پاي  سست
        باز گفت از حق  و  از  راز  جهان
                                صد سخن  گفت  از  غم  درماندگان
        چون كه كافر ديد عزمش اين چنين
                              گفت،  بايد  شد  برون،  او  از زمين
        دست و پا زخم ازهزاران چوب شد
                               ليكن  آن  حق،  نزد  او  محبوب شد
        در جهان  هرچيز  را   قيمت    بود
                                حق  به  كفرستان چنين  قيمت   بود
        گر  نداري  طاقتش  خاموش    گير
                                حق  براي  خويشتن  بر  دوش  گير
        پس برون كردند او از شهر   خود
                                 رفت  سوي شهر  ديگر   بهر  جفت
        چون رسيد آنجا كلام حق  بخواند
                                 اسب  حق را     تيزتر   آنجا   براند
        نزد ايشان حق چو ميدان     آمدي  
                              همچو   سنگ    داغ    صحرا    آمدي
        هيچ كس برحرف حق ياري  نكرد
                                 حق   به    جمع  كافران  كاري  نكرد
        هيچ آثاري ز  گوش  آنجا     نديد
                                  هيچ   آثاري   ز هوش   آنجا    نديد
        گوش وهوش ار ني بود مر  آدمي
                                 اشرف  المخلوق    خر    از    آدمي
        دستها بستند  و  بر پا     مي زدند
                                 كفر خود  را  جاي  حق  جا مي زدند
        پس برون كردند وي از  شهرشان
                                تا    نيالايد    به    كفر،      ايمانشان
        گاه  وارانه  نمايد   كفر     و   حق
                                چشم   كافر   كفر   بيند   جاي   حق
        اين چنين ره مي سپرد از اين به آن
                                 تا   بيابد   گوش   حق  گيري  در آن
        گفته اند نهصد به سال اومي دويد
                              عاقبت  چندين   نفر   حق  بين     بديد
        چون كه آزارش فزون شد كفرباز
                               در ندا   آمد   بر  او،    كشتي   بساز
        گر زمين از بهر  حق  تنگ  آمدي
                                با   صفينه،  خارج     از   ننگ  آمدي
        هجرت از  تنگي  كفر  آمد   پديد
                                  ورنه  كس  در  هجرت  آساني  نديد
        سازشدكشتي و حق بينان درون
                                كافران   بيرون  و  تسخرهاي  دون
        آن يكي مي گفت كه اينان  ابلهند
                                  كشتي  خود  خشكي  اندر  مي برند
        ديگري گفتا  به  تسخر  با  زبان
                                 مست  و   حيرانند،     اين  ديوانگان
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        5