شکست ناامیدی

به دریا انگشت نزن
به ماهیا مشت نزن
موهاتو قلاب نکن
این آب و خوناب نکن
روی ساحل، پا نذار
پا، توی دریا نذار
دریا رو به خون نکش
کار نداشته باش بهش
به بالا نگاه نکن
خورشید و سیاه نکن
خودت رو بازی نده
ته خون بازی بده
ریشه هاتو نسوزون
نکن بهار و حیرون
پشت رویاهات نمون
پر بکش، رو پات نمون
نگو از آخر خط
بگو نقطه سر خط
نگو دور ما گذشت
دور این حرفا گذشت
اینجا خونته هنوز
عشق، بهونته هنوز
میشه دریا کرد دلو
میشه بوسید ساحلو
میشه ناز کرد ماهیو
هم آواز کرد ماهیو
میشه افتاد روی موج
میشه پر کشید به اوج
میشه تازه کرد نفس
میشه گفت خدارو بس
هنوز هم میشه خندید
نخندی میگن ترسید
هنوز هم میشه خوب بود
نگو دیره، زوده زود
میتونی تو میتونی
اینجوری نمی مونی...


تقدیمی ناقابل به تو...
مهرداد رستم آبادی (شاهد)