ناله ی محبوس

ای ناله ی محبوس غزلها این کیست؟

در قلب من است و همه جا اینجا نیست

با عشق به سوی دل ما می آید

هر لحظه بخواهی به خدا می آید

ما چشم به راهیم چرا تنهاییم؟

عاشق شده ایم و همه ناپیداییم

در قعر دل برکه ی خوش تصویری

می رفت دلم با نخ ماهیگیری

می رفت هم آواز شود با دریا

می رفت که همراز شود با دریا

می ماند که در ساحل اینجا خواند

می رفت که در ساحل آنجا ماند

افسوس که در ماندن ورفتن ماندم

با بغض سرود دل خود را خواندم

افسوس که شمشیر زدم نخها را

با گریه سرودم سخن دریا را

دیگر به کجا کوچ کنم یاری نیست؟

بهتر ز وفا هیچ وفاداری نیست