سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        سال یک هزار پانصد دوم

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۱ فروردين ۱۳۹۴ ۱۲:۲۵ شماره ثبت ۳۵۵۶۲
          بازدید : ۳۲۲   |    نظرات : ۲۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        سال یک هزار پانصد ( قسمت دوم)
        منطق  آمد  شد  همه ابزار جنگ
                        غصه ها   داريم  از  امروز  ننگ
        از حماقت هاي خود خنديم بيش
                        ابلهان  در  جنگ  آيند پيش پيش
        گر تو را  دادند  چيزي يك هزار
                        ابلهي  گر مي دهي يك صد هزار
        هرچه جنگ خلق  را پيش آمدست
                        رنج ما  در  اين  سرا بيش آمدست
        ارزش   هفتاد  و  اندي   زندگي
                         كي  بود  جنگي  كه  آرد  بردگي
        عاقبت عاري شويم از اين سراب
                        دست داديم دشمن خود، در جواب
        درد بيش از حد ما از جنگ ماست
                        لاجرم هر جنگ، ما  را  ننگ ماست
         گر چه خوش آيدرقابت اي رفيق
                        ليك سودش كم به ما آيد نصيب
        گر  بخواهي  سود تو آيد بدست
                        مالها  بايد بگردد دست به دست
        چون يكي سودش زتو آمد برون
                       پس  ترا  سودي  از او آيد فزون
        چون كه دنداني دهانت يافت شد
                        هان مدرهر آنچه را كه بافت شد
        اين نظام هستي از همبستگي است
                    پس بقاء هست ها پيوستگي است
        گر نخي از  بافت را  بازش كنند
                        خود   زوال  بافت  آغازش  كنند
        هيچ فرقي نيست بين اين و  آن
                        گرچه ظاهر اين زمين، آن آسمان
        چون  شتابد  آب  بالا  از زمين
                          مي شتابد  باز  باران  بر   زمين
        هر چه  بخشيديم ما بر ديگران
                           پاك  گردد،  باز  گردد سوي مان
        آري اي ياران چنان گردد جهان 
                        ني  بماند   قهرمان ،  ني پهلوان
        قهرمان آن زمان يك فرد نيست
                         پهلواني  را  به  زور  مرد  نيست
        جمع انسان قهرمان باشد از آن
                           تا  گشايد  هر  گره  از  رنج  آن
        ياد داري دوره ايي  يك  پهلوان
                           شهر  ما  را  بود  تنها  آن زمان
        ديگران  شرمنده بود  از خويشتن 
                         پهلوان  بالنده بود   از   زور    تن
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3