سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 13 بهمن 1403
    3 شعبان 1446
    • ولادت حضرت امام حسين عليه السلام، 4 هـ ق، روز پاسدار
    Saturday 1 Feb 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      نگاه کردن فرزند به پدر و مادرش از روی محبت عبادت محسوب میشود. حضرت محمد (ص)

      شنبه ۱۳ بهمن

      گرگها

      شعری از

      عباس زارع میرک آبادی

      از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

      ارسال شده در تاریخ جمعه ۲۲ اسفند ۱۳۹۳ ۰۸:۰۶ شماره ثبت ۳۵۳۱۷
        بازدید : ۴۴۴   |    نظرات : ۶۱

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

      گرگها
       قصه ي گرگان  بگويم گوش دار
                         تا  یگیری   عبرت   از   آن   هوشيار
      گرگ  را  گر  ره   فتد   در  روستا
                          گله   مي دّرد  ز  گردن  تا   به   پا
      نيم    گوسفندي   كفاف   او   دهد
                          صد دگر را يك  به  يك او مي درد
      بعد از آن صحرا رود با حال شاد
                            بهر صدها زشت  خو  گردد  نماد                          
      از براي قوت  نيست  اين   كار  او
                          خوي  زشت  و  عادت  و  افكار  او
      خوي زشتش هر كه را  شد راهبر
                         صد ضرر  آرد  به  مردم  در  گذر
      عادت او گويد  اين  كن  يا  كه آن
                          ميل  او  گويد  چنين   كن  يا   چنان
       چون  كه هرز و بي ثمر آيد علف
                           خود  بميرد  هم  بخشكاند  درخت
      جمع مال از  حّق  اين  و  آن  كند
                            بي  نيازش  خانه ها  و.يران   كند
      حال بشنو حال  آن  گرگ  خبيث
                            تا  ببيني  روزگارش  در    حديث
      فصل گرما بگذرد بي رنج و درد
                             تا زمستان آيد  و سرما ي  سرد
      گوسفندان را به صحرا  ني برند 
                            از قضا گرگان به صحرا مي چرند
      فصل سرد وفصل بوران شديد
                              گشنگي آن حلق  گرگان مي دريد
      حلقه  مي آيند  گرگان  نزد  هم
                               جمله ايشان خيره هريك سوي هم                           
      تا يكي پلكي  نهاد  از  ياد  رفت
                              زندگي در لحظه ايي  بر باد  رفت
      دوستانش  حلق  او  را مي درند
                            هركدام  يك تكه  از  او   مي برند
      بار  ديگر  حلقه  آيند  در  كمين
                             تا كدامين گرگ   نوبت  شد  چنين
      يك به يك را مرگ  آيد  اينچنين
                             زخم   دنيا  مي برند  و رنج  كين
      اي  كه نامت  را   نهادند  آدمي
                             فكر  كن  از   جايگاه   خود  دمي
      آدمي را رنج انسان رنج اوست
                             رنج او بردار همچون گنج، دوست
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1