دگرگون دیر حالیم قالخیم
گئدیم می خانه می خانه
شرابِ نابِ دن گیزلین
ایچیم پیمانه پیمانه
ایله ییم مست لیک پیشه
دایانسین عقل و اندیشه
گئتیرسین جسمیمی جوشه
اولوم دیوانه دیوانه
الیمله قالدیریم تیشه
دلی تک سیندیریم شیشه
قیزیشدیرسین باشیم
سالسین منی جولانه جولانه
آپارسین منزلِ یاره
چاتیرتسین نازلی دلداره
ایله سین بی غم آواره
سوزیم مستانه مستانه
الیمنن تیشه نی آلسین
قولین یار بوینوما سالسین
گوزل حُسنیله یاندیرسین
چونان پروانه پروانه
قودورتسین عشقیمی جاندان
گوتورتسین پرده پنهاندان
یئتیرسین جلوه جاناندان
اولوم دُر دانه دُر دانه
آییتسین جانی غفلتدن
قوتارسین نفسی ظلمتدن
گئتیرسین باده جنتدن
ایچیم هر آنه هر آنه
دیریلتسین جانی دوباره
گوتورسین قلبیدن یاره
تولاتسین مثل فواره
دونیم هریانه هریانه
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
حالم دگرگون است بلند شوم
بروم به مِی خانه و می خانه
از شرابِ ناب پنهانی
بخورم پیمانه پیمانه
و مستی را پیشه خود سازم
تا عقل و اندیشه ام را خاموش
و جسمم را به جوش و خروش آورد
که همانند دیوانه ها شوم
و با دستهای خویش تیشه را بردارم
و مثلِ دیوانه ها شیشه هارا بشکنم
و سرم را آنقدر داغ کند
که جسمم را به جولان در آورده
و مرا به منزلِ یارم ببرد
و به دلدار ناز دانه ام برساند
و مرا بی غم و آواره کند
تا مست و سرخوش پای کوبان برقصم
و یارم تیشه از دستم بگیرد
و دست به گردنِ من بیندازد
و با حُسن و جمال خودش مرا
همچون پروانه دور آتش بسوزاند
و عشق را در جان به شورش در آورد
و از نادیدنیها پرده بردارد
و جلوه ای از جانان ظاهر کند
که عزیز و دُر دانه شوم
و جانم را از غفلت بیدار کند
و نفسم را از ظلمت نجات دهد
و باده ای از جنّت بیاورد
که هر لحظه و هر آن بنوشم
و جانم را دوباره زنده کند
و زخمهایِ دلم را مرهم بگذارد
و مثلِ فوّاره دور و دور دهد
که به همه ی جهات بچرخم
دلنوشته زیبایی است