تو

کابوس خواب های تو زندانی ام کند

افسون خنده های تو قربانی ام کند

گرگی درون غربت من سرکشیده است

تا رشک چشم های تو کنعانی ام کند

در ابری از خیال تو پیچیده ام، مگر

چتری ز خاطرات تو بارانی ام کند

یخ بسته در گلوی شبم بغض پنجره

ترسم که انجماد تو سیمانی ام کند

"نصف جهان" قباله ی مهرتو باد اگر

بادام چشم های تو افغانی ام کند

در بستر زلال تو غرق نیاز وناز

خواهم که موج خاطره مرجانی ام کند

یک پنجره به لحظه ی دیدارمانده است

تا سیب بوسه های تو لبنانی ام کند

بس دام دل به وادی سینا برم اگر

پیغمبر مرام تو چوپانی ام کند

طاق مداینم که کمانی ز ابرویت

ویرانه ای ز دولت ساسانی ام کند

تاریخ اگر گواه دهد قدمت تو را

پیشینه ی نگاه تو انشانی ام* کند.

 

جهانشاه تاج مرادی - 11/7/1391

* انشان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اَنشان یا انزان نام بخش مهمی از حوزه ی تمدن عیلام ، شمال شرقی استان خوزستان و همچنین نام مرکز آن بوده‌ است. نام این شهر اولین بار در متن‌های سومری و اکدی مربوط به هزاره ی سوم پیش از میلاد آمده‌است. از حدود هزاره ی دوم پیش از میلاد پادشاهان عیلامی خود را "شاه انشان و شوش" می‌نامیده‌اند. در قرن هفتم پیش از میلاد این شهر به دست کورش بزرگ افتاد. او درسنگ ‌نبشته‌ها، از پدر و نیاکان خود( کمبوجیه اول، کورش اول وچیش‌پیش) به عنوان شاه انشان یاد می‌کند.

با یافتن پاره ‌آجرهایی با خط میخی عیلامی در این جایگاه این گمان تقویت شد. این نوشته‌ها که به نام یک شاه عیلامی در هزاره ی دوم پیش از میلاد است ازهدایای او به معبد انشان نام می‌برد. با توجه به این یافته‌ها، این نظریه وجود دارد که شاید منطقه ی انشان، شمال غربی استان فارس را در بر بگیرد. همچنین با توجه به اینکه شهرستان ایذه ، در شمال شرقی  استان خوزستان، یکی از بزرگترین موزه‌های سنگی عیلامی ایران و جهان می‌باشد و باتوجه به وجود نام  چیش پیش و نام نیاکان کوروش بزرگ و نزدیکی منطقه به شوش و همچنین وجود کتیبه های قابل اثبات و نزدیکی نام (انشان) به نام (آنزان) و (ایدید) این گمان بسیار قوی در مورد انشان بودن این شهر(ایذه ) وجود دارد. همچنین با توجه به گفته‌های یاقوت حموی در معجم البلدان و یافته‌های ویل دورانت، منطقه ی (انشان) یا (آنزان) منطقه ی (ایذه) در شمال شرقی خوزستان را دربرمی گیرد.