ناله های سرد

\"ناله های سرد\"

بازوان نگاهم قندیل بسته است

در جزء جزء ذوق  من می شکفد درد

در تنگنای این صحرای  پر دد و تاریک

می شکند سور اسرافیل

در پهنه دشت مرگ اندود نگاهش

با قندیل چنگال هایش

مرده نامرعی

در آغوش گرفته تنگ

ابعاد اندامم را

سخت رعب انگیز

در سکوت  نم دار تقدیر

تو در تو و پیچ در پیچ

تنها دویدم

در دالانهای نمور و تاریک

نفس هایم عریان

دستهایم به هم چنگ

به لبهای لرزانم می لغزید

هراسناک و پر تشویش

غیه های دهشتناک هزاران مرده قرن های پیش...

2 بهمن 86