زمیـــن زندانِ مومـــن بوده ، ســـویِ آسمــــان عــــزمِ سفـــر دارد
نهنـــگ آســـا زِ دریا ســــوی اقیـــــانــوس او قصــــــدِ گُــــذر دارد
تو کـــه مســت از مِیِ نوشیـــن وَ پروازِ به خــوابِ نازو شیـــرینی
کجـــا چشمـــت به زخمِ سینــــۀ شیعـــه و آقایــــش نظــــــر دارد؟
به دریا گفـــت رازِ سَربِمُهری موج در رفتن به سویِ مسلخِ طوفان
که تنهــــا آب می داند لـــــبِ تشنـــــه به او چشـــــمِ دِگَـــــر دارد
حَسَـــن (ع) پِی کــرد در روزِ جَمـل با اقتـــدارو هیبتـــش اُشتُــــر
شجاعــــت را ببیـــــن ، صلـــحی که بر اســلام خیرِ مستَمَر دارد
به تعــــریف از خلایق دل نبنــــدد ،رو به مقصد میــــرود عـــاشق
حسیـــن ابنِ عــلی از کعبــــــه ســـویِ کــــربلا قصدِ خطــر دارد
نشــــان کــــاروانِ اهــــــلِ دل در آسمــــــانِ هفتــــم و معــــراج
دِلِ شیعـــــه زِ رازِ کـوفیــــــان و بی وفـــــائی هـــــا خبـــــر دارد
وفـــا را جستُجــو در خانه هـــایِ عُــــون و جَعفَر کُن ،نه در کوفه
شهیــــد اســت آنکه با خــونش سعادت بر بشـــر را تاجِ سَر دارد
فُــــرات از تشنگی هــــایِ سپهسالارِ لشکــــر اشــــک می ریزد
رُقیّه(س) در حَرَم چشمان به دستـانِ عمـــویــش بی ثمــــر دارد
درونِ بوریا پیچیــــده شــــد خــــونِ خـــدا با دســـتِ نا اهـــلان
از آن بی حرمتی هم آسمان و هــــم زمیـــن چشمــــانِ تر دارد
محلّات و گــذرهــــا تکیه ، در هــــــر تکیِــــه اش برپا عـــزاداری
یزید هـــرگـــــز نفهمــــد از سَـــــرِ بَر نِی وَ قــــرانی که بَر دارد
تمـــامِ کــــربلا بوده به رویِ شــــانه هـایِ زینــبِ کُبــری(س)
همــــه دیدند با چشمــــان که ایشــــان هم نشانی از پدر دارد
خمینی پیرِ ما فرمود پیروزاست خـــــون ،الله واکبـــر از دلِ آگاه
از این سینه زنی ها در محــرّم با صفــــر دشمــــن ضــــرر دارد
امامِ ما بیــــان کردند هــرجا کـــربلا هــــرروز عاشــــوراســـت
ولی بر سینـــه هــــایِ پاک، اشــک و آهِ مظلـــومـــان اثـر دارد
پِیَمبَر، حضرتِ اَکـــرَم رســولِ آخــــرو اعظــــم که می خنــــدد
کنــــارِ حــوضِ کوثر منتظــــر بر شیعیـــان چشمـان به در دارد.
احمدیزدانی(کوتوال)