بسم الله الرحمن الرحیم
تقدیم به محضر منوّرامام حسن عسگری (علیه السلام)و حضرت ولیعصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
ای غرش سکوت تو در متن روزگار
آورده ظلم و جور زمان را به انفجار
از نور بی زوال خدا در وجود تو
بگشاده بر زمین و زمان باب انتظار
تفسیر تو چراغ ره مومنان به شب
ذکرت تسلی غم بی منتهای یار
نامت حسن، لقب زکی و شهرت عسگری (علیه السلام)
یادت شمیم گلشن و گلزار و لاله زار
در سُرِّ من رَأی به دعای نماز شب
مغلوب کرده ای تو بدان را به کارزار
پروردی آن زمان گهر صاحب الزمان
در تنگنای تیره وش بوته فشار
خورشید مغرب از افقت گشت طالع و
درسجده رفت و گفت بسی حمد کردگار
چندان ز نور پاک تو در ترس و وحشتند
نامردمان پست وخبیثان کینه دار
کامروز هم به ساحت تو حمله می برند
آن سان که تاختند به ویرانی مزار
اما به صرف باد دهان ها نمی شود
خاموش نور پاک خدا نیک هوش دار
گرشیعه محمد و آل محمدی (صلوات الله علیهم اجمعین)
خواهی شوی تو نیک سرانجام و رستگار
اهل جهان رها کن و با اهل بیت (علیهم السلام)باش
در راه عشق وحب و ولا باش پایدار
تنظیم فکر و ذکر و عمل را به نورشان
همواره از عنایت حق باش خواستار
این را بدان که جمله هستی ز روز خلق
از اصل بوده است بدین نور وام دار
گمراهی و تباهی و ظلم و فساد از
انکار حق آل محمد(صلوات الله علیهم اجمعین) گرفت بار
پروردگار عالمیان شکر می کنیم
فضل تو را که در دل پر وهم شوره زار
شیعه روانه است به نور امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)
با ذکر او که هست چنان آب خوشگوار
پیروز می شویم در این روزگار سخت
این وعده زمین و زمان است غم مدار
خورشید پشت ابر چو مشتاق نصرت است
دل بسته ایم در وی و هستیم امیدوار
انشاءالله در قدمش جانفشان کنیم
از غم رها شویم و بگردیم کامکار
او خواهد آمد و به جهان تازه می شود
رسم شکفتن از قِبَل مقدم بهار
چون گلشنم کنون که ز الطاف حق شده است
جانم پر از تراوش نیکوی ذکر یار
مهدی سلام کن به ادب بر ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)
باید که جان کنی به سراپرده اش نثار
غبار دستگاه حسینی - مهدی رستگاری
بیستم دی ماه یکهزار و سیصد و نود و دو