سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        مناظره بلبل و گل

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۳ ۱۰:۳۰ شماره ثبت ۳۲۷۱۵
          بازدید : ۳۴۹۶   |    نظرات : ۲۳

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        مناظره بلبل با گل
        بلبلي با  گل  در   آمد  در   سخن
                    گفت از حسن  جمال  و   عطر   تن
        از هزاران  رنگ  در    رخسار   او
                    عشق صد   بلبل   به يك    ديدار  او
        در   گلايه  پس سخن    آغاز   كرد 
                  سفره  دل   با   شكايت   باز    كرد
        گفت  از   حال  خوش   گل در چمن 
                از   نسيم   صبح  در   كوه  و   دمن
        كي  تو   را  آمد  خبر  از  حال   ما
                  از غم  هجرت  چه  شد  احوال   ما
        خوش نشستي در زمين و ديگران
                  مي شوند  سويت  همه با سر دوان
        كاش مي شد روزگاري جا   به جا
                  بلبلان در  جاي  گل،  گل  جاي  ما
        كاش پا در  خاك  بود  و  عاشقان
                   سوي ما  مي شد هزاران  در جهان
        عطر  گيسوي  گل  و  چشم نگار
                   كاش مي شد دست  ما،  دامان  يار
        كاش   مي شد  آبرويي  داشتيم 
                 چون  گلان  ما رنگ و رويي داشتيم
        گل به بلبل گفت، شادي در  جهان
                مي پري  بر  شاخه ها  از اين به آن
        سوي هر گل مي پري آوازه خوان
                  ما در  اينجا   بند  خاك  و  تو  روان
        سوخت جسم و جان گل از آفتاب
                  ني به زيرسايه  و ني  شد به خواب
        زعطر گل هر بلبلي را مست شد 
                 ورنه گل را زين چه نفعي دست شد
        كاش  مي شد  بلبلان در جاي ما
                  بند  خاك   و   بند  جا   و   بند  پا
        تا بدانند حال اين معشوق خويش 
                سختي و رنج  و  بلا  و  حال ريش
        اين چنين هر يك بيان كردي كلام
                   رنج خود ديدي و  ديگر  را   سلام
        عاقبت روشن ضميري  تيز  راي
                     در  گذر  آمد  بر  آن  افسانه  جاي
        چون كلام اين و آن  بشنود  وي 
                   لب به خنده باز، زبان  بگشود  وي
        گفت عمر گل صباحي بيش نيست
               عمر  كوته  را  زبان  نيش   نيست
        بلبلان  بي گل  نديدم  زنده  پس
                 نيشها  مي بندد  اين    راه    نفس
        ‌اي   فداي    گل،   تمام     بلبلان
                 بلبلان را   شد   فدايي   هم   گلان
        بي گل  ار   بلبل  ببيني   زاغ  باد 
                گل   اگر   بي   بلبل  آمد   لاغ   باد
        اين  يكي و  آن  يكي  باشند يكي 
                كي توان  بيني  دو  آمد  در   يكي
        نفسها  چون  فربه  از من  آمدي
                   اين چنين در جنگ خويشتن آمدي
        گر ببندي چشم نفس  خويش  را
                  بلبلي  گر،  گل   ببيني  خويش را
        اين جدايي ها همه از لطف اوست 
               ورنه  كي بيني تو عالم غير دوست
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        6