سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 5 ارديبهشت 1403
  • شكست حملة نظامي آمريكا به ايران در طبس، 1359 هـ‌.ش
16 شوال 1445
    Wednesday 24 Apr 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      چهارشنبه ۵ ارديبهشت

      بت

      شعری از

      منصور دادمند

       از دفتر دیوان مسعود نوع شعر سپید
      ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۳ ۱۳:۴۲ شماره ثبت ۳۲۵۰۴
        بازدید : ۳۹۵   |    نظرات : ۰
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر منصور دادمند

      سال ها خدا را عبادت کردم جز بت ندیدم اگر چه مین خنثی می کردم اعتقاد قلبی به خدا داشتم
       اما خدا را به عیان در مین نمی دیدم  هرجا نگاه کنی خدا هست به عیان
      تجربه ای که بهای سختی به آن دادم
      در خنثی سازی مین اول به خدا نگاه میکنم
      به قلبم  زبان الهام مینگرم اگر نگفت مین خنثی بکن از روی مین رد میشم توضیح درست آن کلمات ممکن نیست
      خیلی از دوستانم سالیان  سال در جبهه بودند  به این درک نرسیدند جز لطف و بخشش خداوند هیچ حجابی از انسان بر داشته نمی شود حجابها هم خود ما انسانها ایجاد میکنیم
      خلوص  ومهر و عاشق خدا بودند باعث میشود زبان الهام زبان خدا بشه
      شاد و خندان باشید
      ......................................................................................................
       خدایم بت است و بتم
      کی شود بشکنم این بت
      در  میان دشت مین ها
      باز وقت سجده خونم رسید
       در میان ناله ها
      باز  خونها ریخته شد
      قلبها دریده
      بدنها  پاره
       گلهاگلگون شد 
       
       
       باز تنها  تر از تنها شدم
      همدم همراه  من
      گله های لاله شدندبت شکسته
      سو خته پر پر به آسمان شدند
      باز بت من شکسته نشد
      لرزش دستم
       با خنده با رقص بر مینها نشد
      باز نور ماه
      هم لرز با قلب من و
      هم رقصم نشد
      ........
      ناله هایم   فریاد الغوث الغوث هر شب و هرشب
       صدای شغالان شب میشکند
      لرزش جانم به آه و فریاد
      لرزش دستم را
      با ناله  برای کدامین  امور ضجه وگریه  میشکند
      آرام و آرام شده است قلب و دست من
      اما بت من  نمی شکند
      کی شود بتم بشکند
      به پروانه در دشت مینها دوان شود
      به دنبالش با خنده روان شوم
      به پایان میزنم این قصه را
      این درد سخت بی طاقت و غصه را
      در دشت مینها
      دشت شقایق و لاله ها
      ناله ها
      اشک ها و لبخنده
      سکوت رازها
      می بندم چشمان خود
      میشکنم قلب و دستان خود
      میشوم پروانه
      پروانه مجنون عاشق دیوانه
       میزنم رقص  به دنبال پروانه
      می زنم رقصی زیبا تر از ماه شبانه
      با اشک و ناله ای زیباتر از هر ترانه
      با خنده  مستانه
      بدنم غرقه به خون شد 
      رقص و سجده من به خون شد
      میزنم باز رقص به آخرین نفس
      میزند مین فریاد و ناله
      میشکند بت من
      می زند اشک به عزا  ماه جا نانه
      بر خاکستر من
      میشوم با بادهم آشیانه
      میدوم خندان به دنبال پروانه
      ۷
      اشتراک گذاری این شعر
      ۱۲ شاعر این شعر را خوانده اند

      طارق خراسانی

       ،

      صفیه پاپی

       ،

      منوچهر مجاهدنیا

       ،

      عباسعلی استکی(چشمه)

       ،

      فاطمه سادات بحرینی

       ،

      وحید کاظمی

       ،

      کاک باران کورد ملکشاهی

       ،

      میثم دانایی

       ،

      رضا نظری

       ،

      باقر رمزی ( باصر )

       ،

      حسین احسانی فر(رهای لنگرودی)

       ،

      منصور دادمند

      نقد و آموزش

      جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      ۷ ساعت پیش       مهدي حسنلو مهدي حسنلو
      ۲۱ ساعت پیش       جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      دیروز       بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
      دیروز       بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
      دیروز       سیاوش آزاد سیاوش آزاد
      ۲ روز پیش       محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
      ۲ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      دائماً زنده است مادرجان ااا چون شهیدانِ ایزدِ مَنّان ااا بداهه آبجی عزیز روح مادرمان شاد
      شاهزاده خانوم

      دی بر سر مرده ای دو صد شیون بود ااا امروز یکی نیست که بر صد گرید ااا روحشان شاد باز اردیبهشت اومد و خاطره فوت مادرم زنده شد
      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      گسترده سفره مادر با نانِ سنگگِ گرم ااا قلبش تنورِ احساس دل می دهم به آزرم ااا بداهه تقدیم مادرم روح شریف مادران آسمانی شاد
      شاهزاده خانوم

      همه هجوم از تو یه بغل بود و دل تنگ ااا نه نمی خواستم مال من شی نه گرفتار شی تو دل سنگ
      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      مهتاب از تو آموخت این روشنای چشمی ااا تو آفتاب حُسنی استادِ دورخَشمی ااا سلاممم بداهه تقدیمتان مریم جان سپاس زنده باشید همگی در پناه امن الله

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0