سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 10 فروردين 1403
  • همه پرسي تغيير نظام شاهنشاهي به نظام جمهوري اسلامي ايران، 1358 هـ‌.ش
20 رمضان 1445
  • شب قدر
Friday 29 Mar 2024
    به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

    جمعه ۱۰ فروردين

    غم حضرت سلیمان

    شعری از

    عباس زارع میرک آبادی

    از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

    ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۳ ۲۱:۰۴ شماره ثبت ۳۲۳۶۸
      بازدید : ۴۴۴   |    نظرات : ۳۲

    رنگ شــعــر
    رنگ زمینه
    دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

    غم حضرت  سليمان
    آن  سليمان  پادشاه   جن   و    انس                       
    فّر و كّر وي فزون تر  از   دو   جنس
    پس   زبان   مرغ   دانستي    چو   او                       
    طوطيان را   در  سخن   آمد   هم  او
    گاه   بر     مرغي    بفرمودي    كلام                       
     گاه    ديگر  باد    را     دادي     پيام
    گاو و استر ، ماهي  و  خر   جمله   را                        
    با زبان   يك  به  يك    كردي   صدا
    فهم هر يك  بر   سليمان   سهل   بود                       
    جملگي   فرمان    وي   را   اهل   بود
    جمله  عالم  زير  چترش    زنده   بود                       
    صد  هزاران  ديو  او  را   بنده   بود
    هر   كسي   فرمان    او   گردن   نهاد                        
    اين جهان و آن جهان  بودي تو شاد
    دوستان در حسرت از  آن  فّر  و  كّر                        
    زين همه نعمت كه بود  او  را  به سر
    بود    حضرت    را   رفيقي    نازنين                        
    خوش سخن، شيرين،  بسان   انگبين
    روزها با  هم   سخن   از  اين  و  آن                         
    رازها   با   هم    بگفتي   در     نهان
    چهره سلطان غمي در خويش  داشت                        
     آن حكايت از  دلي  پر  ريش  داشت
    ليك  پنهان    مي نمودش   غصه  را                         
     تا   نگردد   آشكار   آن     قصه   را
    پس رفيقش  چهره  از حضرت  بديد                           
    در درون   چهره   ديدي  غم   شديد
    عاقبت    آمد    وي    اندر   جستجو                           
    گفت  سلطان   را   كه  از غمها   بگو
    هر چه مي خواهي خدا يت داده است                          
     قبل و بعدت كس چنين  ني زاده است
    از چه رو غم در دل تو  جان  گرفت                          
    ريشه در  قلبت  چرا  اين سان  گرفت
    پس سليمان گفت دست از  آن  بدار                          
    جستجو  كمتر   كن   از   آن در گذار
    گفت  ياران درخوشي با هم خوشند                           
    از غمي در دل به يكسان   ناخوشند
    پس بگو آن  راز  غم  در  سينه    را                           
    ريشه  سوزانم   غم     ديرينه     را
    پس  سليمان  سفره از دل باز   كرد                            
    قصه ي آن    غصه ها   آغاز   كرد
    گفت  حضرت   ناتوان    گرديده ام                              
    از     غم     ناداني اش    رنجيده ام
    من  كلام  مور   مي دانم  چه  گفت                            
     استر و گاو و شتر   دانم  چه  گفت
    چند    گاهي    آدمي  شد   نزد  ما                            
    من   نفهميدم چه  مي گويد   به   ما
    خنده   آمد  بر    لبان    آن   رفيق                            
    گفت   واگو   قصه اش   ما  را   دقيق
    جنگ  دارد   با    خود  با   ديگران                            
    با    زبان    غير     مي گويد      بيان
    كر  نمي باشد   نه   كور و لال  باد                             
    قلب    او    از    كينه   مالا مال    باد
    خواهشي  دارد  نمي داند چه  است                             
    گاه بنده،  گاه  ديگر  چون  شه  است
    آرزوها همچو سلطان است و  بس                             
    كارها  همچون  غلام   و   بنده  است
    هرچه با او خوش بگويم  من  بيان                             
    كينه ها در  دل   فزون   گردد  از آن
    آنچه را  گويم  نمي گيرد به گوش                             
     كاش  مي دانست  زباني  از   وحوش
    غصه هاي دل سر اندر چاه داشت                             
    عمق   درياي  دلش  را   راه   داشت
    آنقدر  گفتا  ز  غم  تا  خواب  رفت                             
    سوي معبودش شد و  بي تاب  رفت
    ناگهان  در  خواب   آمد  يك  پيام                             
    توبه   كن   نزد   خدايت   زآن  كلام
    پس  شنو  تا  من  بگويم  راز  آن                              
    دمي   از  بهر   چه   گردد    چنان
    پاي  او در  چاه و سر در آسمان                               
    آدميت   خلق  شد   از   اين   و  آن
    گر سخن  از سوي قعر آمد برون                              
    چون جماد انگار  وي  را  از  درون
    پاي در  قعرش  گرفتار  خود است                             
    آدمي  در   دام    رفتار  خود  است
    چون كه عادت كرد بر   اعمال  بد                              
    گر چه نيك انديش،  اعمالش  چو دد
    در  تعارض  ذهن  و  اعمال  آمدي                            
    رنج  بسيارش  از   اين  حال  آمدي
    چند    گاهي عادتش  گر  پاك  شد                            
    جمله  افعال   بدش   در   خاك  شد
    پس به  سر   آدم  بگويد  آن  بيان                             
    چون ملائك مي دهد از خود  نشان
    بي نهايت  مهر جوشد  زآن   كلام                             
    هر كجا  مهري  بود   باشد   سلام
    من   فرستادم  كه گردد    بند   تو                             
    تا   بگيري  عبرت  و   او   پند   تو
    گر     نبيني    عمق    چاه     آدمي                            
    كي توان سر  شد  برون  از  آدمي
    مرغ، چون خواهد جهيدن اين چنين                            
    پا   فرو    آرد   نشيند   بر   زمين
    بعد  از آن  پّران  شود  در  آسمان                           
    آن   چنان   بالا   كزو  نايد  نشان
    لطف مي كن اين  چنين آدم  كه او                             
    بيش   باشد  لطفها   بر  تو   از  او
    ۷
    اشتراک گذاری این شعر

    نقدها و نظرات
    تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


    (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
    ارسال پیام خصوصی

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    0