موج کویر

ب

آمدی گفتی: خداقوت، سلام آقا، سلام / گفت آن شاطر که دیگر نان ندارم، با سلام

گفتی: آقا لا اقل یک دانه نان بر من دهید! / گفت دیگر نان نباشد بعد آن آقا حمید

نام من را برد و من در انتظار تو ولی / با شجاعت گفتی: آقا چشم، فهمیدم، بلی

خواستی برگردی اما من به تو گفتم: سلام / ماندی و گفتی: بفرمایید، گم کردم کلام

از خجالت مرُدم آنجا با سکوتی مشترک / با خودم گفتم خیالی نیست میگویم، درک

گفتمت: من آخرینم توی صف، قدری بمان / نصف نانم را شمابردار! بهتر اینچنان

سرخ شد آن گونه هایت زیر لب گفتی شما? / گفتمت:نانم زیاد است و شما خواهان، چرا

گفتی آقا خود نمیخواهید،؟ کم می آورید / گفتمت: اصلا، تعارف نیست؛ نان باید خرید

با تبسم با تشکر راهی منزل شدی / رفتی و انداختی دلشوره در دل بی خودی

ذات من نگذاشت هر چه این در و آن در زدم / در پی تعقیب تو هر روز بر تو سر زدم

بعد آن نانوایی و دیدار ده بار دگر / دیدی و بی شک فرو کردی به دل، خار دگر

آرزو کردی که باید باز ناپیدا شوی! / کاش در موج کویرم غرق در دریا شوی