دوشنبه ۲۰ اسفند
|
دفاتر شعر ابراهیم حاج محمدی
آخرین اشعار ناب ابراهیم حاج محمدی
|
نَگُسَســـته اگر ز خود از چـــه سبــب بزنی دم از این کــه خدا طلبی؟
بِنِگَـــر کـــه چــه در ســـرت است و چــرا نه طریقت اهل صفا طلبی؟
خودت آفت خــود شده ای رَمَد از تو بلوغ و عروج و خلوص و صفا
چـــه نصیـــب تو گـــردد از این همـــه هرزه گری نکند که فنا طلبی؟
خُنَکای نسیـــم سحـــر چِقَــــدَر بـــه کـــدورتِ قلــــب تــو کـــرده اثر؟
به شـگفـــتم از ایـــن که فقـــط بـــه توسّـــل آه خـــود آب بقــا طلبی!
به رکاب سمنــد چمـــوش هـوس ، به خــدای یگانه رسیـده چه کس؟
به سعـــایـــت پخمـگی ات به ســـرت زده این کـه به رو دَرِ وا طلبی؟
به فــرافکـــنـــی دلـــت از دم رم نرهـــد شـــده ای چـــو تـو همدم رم
اگـــر از تو نصیـــب تو بـــوده همـــین چـه عنـــایت خلق رها طلبی ؟
بجـــز این که خـــدای تو دیده جفا زتو دیده مگـــر چـــه دریــده قبا؟
چـه توقّعـــت است بـــدون حیــــا کـــه عطیّـــه ی رســـم وفـــا طلبی؟
می ســـاغر وحدت اگر نچشـــی ، چه نصیبت از این که نفس بکشی؟
که «أَلَسْـــتُ بِرَبِّكُمْ» است و «بَلَى» چـه «بَلَى» ی قـــرین بلا طلبی!
هیجـان فـــوران کــــند از دل بی خبـــرت که نشـســته کســـی به برت
چـــه پیـــامد خوش که نصیب تــو می شــود از همـــه یار ریا طلبی؟
چو هـــرآینـــه رهســپری به خودت چه درآینه می نگری به خودت؟
کـــه وجاهـــتِ خلعـــتِ تـــاجـــوری ، نــدهنـــدت از آینـــه تـــا طلبی!
ستمی بـــه خـــودش چـو که کاغـه* ، کـــند أسَفا أسَفا چـه افاقه کند؟
تو تأسّفـــت از خـودت اســـت و چــــه را به ترنـــّم وَا أسَـــفا طلبی ؟
« قَمَـــر»م ثمرم شـــده مــا حضــــرم به فـراخـــور طبع پر از شکرم
به شـــگــرد تبسّـم و خیـــره ســـری ، چـــه برهـــنه تغزّل ما طلبی ؟
* کاغَه = احمق ، ابله
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.