امام مهربانی ها

چهره به چهره دم به دم چون که زنم نای تو

چشم و دل و جان من خاک در سرا تو
می شکنم شکن شکن تا که کنی نظر به ما
گل شکفد ز سر به پا رخصت با وفای تو
زر شده است یاد تو در دل رنگ فام ما
همچو ضریح زر نشان به مشهد رضای تو
کاسه صبر من شداست جام شراب یاد تو
چون که رود خاطرم به گنبد و سرای تو
آخرش ای طبیب درد منم مریض روی تو
درد مریض کن دوا جان و سرم فدای تو
خدا کند که چشم من رسد به خاک پای تو
وگر کبوتری شوم رسم به سر سرای تو
اگر کنی دور مرا روم به صاحت بقیع
داد برم به محضرش به مام خوش صفای تو
صبح ز هول یاد تو بارقه ای به دل شده
کاش معبرم  دهد یک خبر از لقای تو
گشته کلام قاصر از وصف نگاه روی تو
گشت من و خیال من غلام بی ریای تو