بزچران

 ای ساربان ای ساربان هر طور می خواهی بران!
اوکتای سعدی نیست تا نالد ازین درد گران
سعدی به غیر از عاشقی در زندگی مشکل نداشت
تا شد در آفاق غزل ماهر ترین ماهران
اینک  برای لقمه نان باید گذشت از آرمان
دیگر نمی بینی نشان از دودمان طاهران
همراه و کیف پول را الساعه اینجا می زنند!
شد منقرض چون دایناسور نسل پریشان خاطران
بازاری ابلیس خو ،هردم کند یک حقه رو
غول تورم را کشد از بطریش چون ساحران
مضمون و وزن و قافیه دیگر رود بر حاشیه
وقتی که شاعر می شود از زمره ء مستاجران
سعدی شدن مثل هلو در قرن هفتم ممکن است
هر چند شد این آرزو رویای خام شاعران
حتی به درد لای جرز اینک  نیرزد عاشقی
امروز اگر مجنون شوی حتی نگردی بزچران